De keuze voor kinderen, was deze wel goed doordacht?

Zuchtend zet ik het nieuws weer af op de tv en probeer met zappen toch nog een enigszins leuke avond te creëren nu ons mannetje lekker ligt te slapen. Tijdens het zappen gaat het alleen nog over nog meer ellende en eindeloze discussies over corona en iedereen die daar graag zijn/haar mening over wilt geven. Gaat het even niet over de corona-crisis, dan gaat het over ongeneeslijke ziektes, mensen in armoede, mensen in oorlog of het zoveelste schiet/mes incident in ons eigen landje. Zoveel ellende in deze wereld en geen zicht op een grote verandering hierin.

Ik zet het scherm van de babymonitor aan en kijk naar ons vredig slapende jongetje van 3,5 jaar. Hij heeft nog geen idee van alle ellende in de wereld. Voor hem is zijn wereld fantastisch met een lieve papa en mama, zusje onderweg, eigen slaapkamer, altijd eten op tafel, spelen bij de gastouder, spelen bij de peuterspeelzaal en leuke bezoekjes maken aan zijn oma's en opa's of andere dagjes uit. 

Dit geldt natuurlijk ook voor het kleine meisje van nu 16 weken in mijn buik. Ze zit daar nog heerlijk vredig te luisteren naar mijn hardslag, lieve woordjes van haar papa en kusjes van haar broer. Een grote familie die haar graag wil verwelkomen. Iedere dag groeit ze meer en meer en wacht ze op het moment dat ze op deze wereld mag komen.

Hoe die geboorte er in april uit zal zien? Naast dat we hopen dat ze gezond mag zijn, hopen we nu ook dat niet het eerste wat ze ziet, het ziekenhuispersoneel helemaal ingepakt is waardoor menselijke expressies onmogelijk te zien zijn. Dat net zoals bij haar broer opa's en oma's verwachtingsvol kunnen wachten op de gang met haar broer om hun kleinste kleinkind te begroeten. Dat dezelfde opa's en oma's haar een dikke knuffel en kus kunnen geven, zonder verhullende mondkapjes op. Dat familie en vrienden met haar kennis kan maken op een 'gewone' manier en niet ruikend naar antibacteriële handgel.

Nee, we hebben geen idee hoe de toekomst eruit zal zien. Geen invloed in hoeverre de corona-crisis zich zal uiten. Geen invloed of de wereld om ons heen alleen maar aan het verharden blijft. Geen invloed op een samenleving die niet meer naar elkaars meningen kan luisteren, zonder gelijk te oordelen. 

Ik sluit Facebook af op mijn mobiel en zet Friends via Netflix aan op de tv en kruip onder een dekentje tegen mijn man aan. We hebben echter wel invloed op de sfeer in ons gezin en de manier hoe wij tegen deze wereld anno 2020 aankijken en hiermee omgaan. Wij gaan onze kinderen overspoelen met liefde, humor, geborgenheid en positiviteit.... en hopen dan stiekem dat de rest van de wereld volgt.