De eerste en tweede echo en geslachtsbepaling
De eerste afspraak bij de verloskundige en de eerste echo heel erg spannend
ik was 8 weken zwanger en had de eerste echo samen met me vriend gingen we die dag naar de verloskundige praktijk vol spanning te wachten op onze beurt eindelijk na lang wachten voor ons doen hahaha mochten we binnen komen en gaan liggen mijn hart ging zo tekeer ik was zo angstig na de miskraam van vorige keer na even zoeken zagen ze daar onze kleine jongen zo klein maar toch vol leven er werd gezegt dat ik 7 weken zwanger was maar dat ze ook nog iets anders zagen en ze riep haar collega erbij om ook nog even te kijken en ze kwamen tot de conclusie dat er ook nog een vleesboom in me baarmoeder zat en dat ik doorgestuurd werd naar het ziekenhuis naar de gynaecoloog dus met de 9 weken mocht ik terug komen toch stiekem had ik me eigen zorgen gemaakt dat gaat automatisch eindelijk was het tijd om naar het ziekenhuis te gaan eenmaal daar lag ik op de onderzoek tafel vol spanning alweer en de gynaecoloog begon met de echo met de bay ging alles goed een hele opluchting het hartje klopte mooi de eerste keer dat we het hoorde daarna keek hij naar de vleesboom maar het bleken er veel meer te zijn dan 1 ze kon er nu toch al zeker 9 vleesbomen zien van kleintjes van ongeveer 3 cm tot grote van 9 cm dus ik bleef in het ziekenhuis onder controle dus geen verloskundige voor mij was wel blij dat ik daar onder controle bleef zodat het altijd onder controle was ik mocht met de twaalf weken weer terug komen om de uitgerekende datum te bepalen met de twaalf weken was ik weer vol spanning terug voor de echo dat bleef iedere keer zo maar weer konden we onze kleine zien bewegen mooie foto's kregen we mee dol gelukkig dat we de twaalf weken voorbij waren de miskraam eindigde vorige keer met de 9 weken dus was een periode van heel veel spanning nu op naar de 13 weken voor de geslachtsbepaling die dag was aangebroken na heel veel zoeken en duwen hadden ze het toch eindelijk gezien wat het was maar door de vleesbomen was het niet gemakkelijk om het zien maar uiteindelijk wisten het toch in beeld te krijgen we wilden het nog niet weten we zouden die avond met een taart aan onze familie laten zien wat het werd die avond hadden we de taart voor onze neus te wachten tot iedereen er was eindelijk mochten mijn vriend en ik de taart aan snijden ik dacht een jongen en mijn vriend een meisje we sneden de taart en ja hoor een blauwe binnenkant dolgelukkig waren we en nu konden we echt genieten van de zwangerschap
pluisje2410
Als je er punten tussen zet scheelt het al een hele hoop. Het is hetzelfde als een smsje versturen, alleen met iets meer tekst. Ik kan me voorstellen dat die eerste periode spannend is geweest. Ik zou me ook kapot stressen tot week 12, bij ons ging het in week 11 mis.
nadie27
Dank je wel voor de tip heb nog niet zoveel ervaring met een blog
Anoniem
Mag ik je een tip geven? Voor de leesbaarheid zou ik leestekens toevoegen, dit leest niet zo prettig. Wel spannend met al die vleesbomen hoor, hoop dat alles goed is gegaan