De dag dat wij een positieve zwangerschapstest in onze handen hadden.

Waar het allemaal begon.

Waar zal ik beginnen, wat zal ik allemaal vertellen .. spannend! maar nouja Laat ik maar gewoon beginnen met typen..

Mijn vriend en ik kennen elkaar nu bijna 2 jaar, ons dochtertje is 5 maanden.

reken maar uit, ja wij zijn snel aan onze kinderwens begonnen.

Van veel fantaseren over een groot gezin, gingen wij over naar serieuze gesprekken & uiteindelijk al snel besloten dat we er voor zouden gaan, samen.

Het voelt goed, dit is de man waar ik oud mee wil worden, en altijd al jong mama willen worden, dus waarop zouden we wachten?

Ik stopte met de pil, ook met de gedachten dat dit kan nog wel even zal nawerken, en voor je een positieve zwangerschapstest in je handen hebt, kan zo een paar maanden, tot zelfs jaren overheen gaan. Stiekem was ik ook bang, bang om niet vruchtbaar te zijn.. Waar de angst vandaan kwam? Geen idee .. maar de gedachten spookte regelmatig door mijn hoofd, misschien omdat mijn kinderwens ongelooflijk groot is.

ik denk dat ik nog zo 3 a 4 keer ongesteld ben geworden. Het ging heel snel bij ons! Erg vruchtbaar dus, Yes!

Zegt mn vriend zomaar op een avond, om presies te zijn op 20 oktober 2019: Zullen we een zwangerschapstest doen? Ja gewoon zomaar voegt hij eraan toe.. Ik dacht heh, ik moet gewoon nog ongesteld worden? Niet overtijd helemaal niks, dat hij een test wou doen kwam voor mij helemaal uit het niets. Ook omdat we er nog niet echt heel veel mee bezig waren, en er geen reden toe was. Maar ik vond het goed, beide maakte we er wat grapjes over, want ja de gedachten dat we een positieve test in de handen zouden hebben, was klein, heel klein.

Toch vond ik het opeens spannend, alleen al om in de winkel een test te halen. Een paar uur later zaten we dan.. Ik had de test gedaan, in de keuken neerlegt en was naast mn vriend op de bank geploft. De minuten duurde opeens heel lang, de spanning steeg ook elke minuut meer, ook al was ik er van overtuigd dat het negatief zou zijn.

En zo opeens, hadden we een positieve zwangerschapstest in onze handen. HEH, NEEEE, HUH, NEE, HOEDAN? we lachten en huilden van blijdschap, en ik werd ook angstig, zo spannend oh wat komt het nu allemaal dichtbij, het is zo echt opeens.. wij worden papa en mama. Dat gevoel, onbeschrijfelijk .. Dit is wat wij willen, ik kon wel een gat in de lucht springen van trots & blijdschap.

Tegelijkertijd was een bom ontploft in mn hoofd met 101 gedachten.. Komt het wel goed, blijven we hier wonen, hoe zullen de mensen om ons heen reageren, hoe gaan we het vertellen, naar welke verloskundige gaan wij, wat moet er geregeld worden, hoe zal het allemaal verlopen, en zo kan ik er nog een hele reeks opnoemen.

Na deze dag, zijn er trouwens nog heel wat testen opgehaald, ja de test was positief.. Maar is dit echt echt waar? Klopt het wel? Dat moest bevestigd worden met nog 9 testen, of waren het er 10?

Bij de verloskundige, hoorde we het hartje kloppen, toen kwam het besef echt steeds een klein beetje meer, ja het is echt waar.

De wens komt uit, wij worden papa en mama.

Een avond om nooit te vergeten.

Hoe wij dit prachtige nieuws aan onze familie en vrienden hebben verteld? En hoe mijn zwangerschap verliep, en uiteindelijk mijn bevalling + de weken erna? Dat vertel ik in de komende blogs.🤍