Snap
  • Zwanger

De beslissing: Stuitbevalling of keizersnee?

Helaas was de versie niet gelukt, dus ik moest nu kiezen: wordt het een stuitbevalling of een keizersnee?

En daar had ik 5 dagen de tijd voor. Ik heb heel veel dingen opgezocht over de keizersnee en over de stuitbevalling. Mijn omgeving gevraagd wat die zouden doen, mijn verloskundige advies gevraagd (al was ik nu overgedragen aan het ziekenhuis). Maar uiteindelijk moet ik toch zelf de keuze maken.

Ik had zelfs het geboorteplan al klaar liggen voor de bevalling over hoe ik het allemaal precies wilde. Ik hoopte ook nog steeds dat Chica zelf nog zou draaien maar die kans was zo ontzettend klein. Ik had graag een normale bevalling gehad, maar na het lezen over de stuitbevalling durfde ik het écht niet meer aan. Kindjes die klem komen te zitten, kindjes die zuurstofgebrek hebben, van allerlei enge dingen kwam ik tegen, en wat als je al 24 uur ligt te puffen, ze er niet uit komt en je alsnog een keizersnee moet krijgen? Dan ben je kapot. De beslissing was eigenlijk vrij snel gemaakt. Ik wil een keizersnee. Ik lig liever zelf 6 weken uit de running dan dat ik de gezondheid van mijn dochter op het spel zet.

5 dagen na de versie moest ik naar het ziekenhuis voor het definitieve besluit en de controle. Ik werd voor de afspraak nog gebeld door de verloskundige over mijn besluit en hoe het ging. Ze vond dat ik de juiste keuze had gemaakt.

Ik had nu een andere gynaecoloog dan die van de versie. Het was een gynaecoloog in opleiding, een vlotte jonge meid. Ze was het deels eens met mijn beslissing en probeerde toch nog de stuitbevalling aan te praten. Maar ik heb meteen duidelijk gezegd dat ik het niet wil en dat ze een keizersnee in moest plannen. Ze heeft de gynaecoloog erbij gehaald om een datum in de plannen. Wat een leuke vent was dat! Ik had meteen een klik. Ze wilden de baby eigenlijk pas vanaf 39 weken halen. 7 is mijn lievelingsgetal en ik zou dan 38 weken en 5 dagen zijn. Ik heb hem heel vriendelijk aangekeken en hij ging akkoord.

De keizersnee staat nu dus gepland op 7 november 2016. Spannend!!!

Een week voor de keizersnee moest ik nog terugkomen in het ziekenhuis voor controle. Hij heeft nog even met een echo gekeken, maar mevrouw verroert zich niet, ze ligt nog steeds in stuit. Ook heb ik een gesprek met de verpleegkundige gehad, zij heeft me aan de hand van de powerpoint laten zien hoe het allemaal in zijn werk gaat. Én ik heb nog een afspraak bij de pre operatieve screening gehad. Want ik heb toch maar besloten een ruggenprik te doen, ik wil natuurlijk wel mijn kind geboren zien worden. De verloskundige had me ook nog even gebeld hoe het was. Dus ik heb verteld dat ze 7 november geboren gaat worden, mocht ze zich niet eerder aankondigen. En ze komt ook nog even langs na de geboorte! Wat leuk!

In de volgende blog zal ik jullie vertellen hoe het met de zaaddonor gaat!

6 jaar geleden

Groot gelijk dat je een keizersnee gedaan hebt! Overal zitten risico's aan maar ik neem ook liever zelf het risico als een (verstandelijk) beperkt kindje als het niet nodig is!

6 jaar geleden

Ik heb dus exact dezelfde keus gemaakt onder precies dezelfde omstandigheden omdat iemand in mijn familie verstandelijk beperkt is geraakt door zuurstoftekort bij de geboorte. Dan ik maar de risico's. Ons dochtertje Nikki is van 6 augustus 2015, geboren met 39+2 maar ze zat wel zo onder smeer dat ik anders dik over tijd was gegaan ;)

6 jaar geleden

Geeft niets :), fijn dat je het inmiddels een plekje hebt kunnen geven. Jeetje, 4 jaar alweer, het gaat snel he?!

6 jaar geleden

Klopt! Voor de OK heb ik de OK medewerker mijn telefoon al gegeven om foto's te maken, én we hadden nog een reservetelefoon meegenomen, mocht de mijne het begeven. Gelukkig prachtige foto's gemaakt :)