7 jaar geleden
De 2e ronde kan beginnen!
Laure speelt heel leuk alleen... zo alleen... wat zielig eigenlijk. Zou ze niet beter af zijn met een broertje of zusje?
Vroeger droomde ik van een gezin met 2 kindjes, een hond,... In mijn ogen was dat het ideale scenario.
Toen onze dochter geboren werd, had ik met 1 wel genoeg, voorlopig toch. Mijn vriend was er zeker van, dit werd de laatste!
Laure werd 1 jaar. Wat een fantastisch jaar was dat geweest! Maar ook zoooo vermoeiend! We waren het zeker, er kwam geen 2de (3e voor m'n vriend).
Laure werd 2 jaar. Mijn vriend vroeg me ten huwelijk en ik begon ons sprookjeshuwelijk te plannen. Dat jaar werd goed gevuld door de planning van ons huwelijk. We kenden ups en downs, hadden wat tegenslag met ons huwelijk,... Al bij al viel het uiteindelijk goed mee en we hadden een geslaagd feest.
Laure was intussen 2,5 jaar jong en zou binnenkort aan haar schoolcarrière beginnen. Ze keek er echt naar uit en wij waren allebei heel trots op haar. Toen viel ik in een zwart gat. Mijn meisje niet meer rond me, geen huwelijk meer te plannen,... ik zou me verloren voelen...
Op een dag kwam Laure thuis: "Mama, ik wil een babyzusje! Wil je er eentje voor me maken?" Mijn antwoord naar haar toe: "Vraag dat maar aan je papa!".
Zo kwam het dat we erover gingen praten. Voor m'n man hoefde het helemaal niet, maar mijn klok tikte wel degelijk. Ik vond het egoïstisch om het bij 1 kindje te houden. Laure gaf namelijk zelf aan dat ze wel een broertje of zusje wou. Ook vond ze het steeds moeilijker om in haar eentje te spelen of zichzelf bezig te houden.
Zo kwam het dat we besloten om te stoppen met de pil. Eind juli waren mijn pilletjes op, het proberen kon beginnen. Bij ons dochtertje hebben we de volle 8 maanden moeten proberen, dus we wisten dat het wel eens lang kon gaan duren. Na 22 dagen zat mijn eerste cyclus erop. "Ok", dacht ik bij mezelf. "Dit is de eerste maand, mijn lichaam heeft tijd nodig."
Na 30 dagen in mijn volgende cyclus begon ik me echt zorgen te maken. "Zou die lichte bloeding toch geen menstruatie geweest zijn?". De eerste test volgde: negatief... Twee dagen later nog een test: Negatief... Ik werd er sip van en vertrouwde mijn eigen lichaam niet meer. Uiteindelijk toch maar een afspraak gemaakt bij de gynaecoloog, baat het niet, dan schaadt het niet. Op dag 45 kwam mijn menstruatie door.
De afspraak bij de gynaecoloog bleef gewoon doorgaan. Een check-up kon geen kwaad. Hij vroeg me hoe het zat met m'n cyclussen. Ik vertelde hem het verhaal en dat ik dit weekend mijn volgende cyclus zou moeten starten. Hij stelde me een inwendige echo voor om PCOS uit te sluiten. Gelukkig niks aan de hand en volgens de dikte van m'n slijmvlies zou ik inderdaad het weekend m'n nieuwe cyclus moeten starten. Spannend!