Dat heerlijke gevoel van binnen

Hoewel ik met mijn kleine drukke mannetje er nog niet aan toe ben om weer proberen zwanger te raken, merk ik wel dat ik het zwanger zijn soms mis. Om me heen zijn veel vriendinnen zwanger, het is en blijft een babyboom, zowel toen ik zwanger wou worden, zwanger was, als nu. Het zal de leeftijd wel zijn.

Hoe dan ook, ik mis het zwanger zijn soms echt! Niet de misselijkheid, het spugen, de lage bloeddruk en het elke keer bijna flauwvallen, maar dat neem je op de koop toe. Maar dat kleine bijzondere wezentje wat in je buik aan het bewegen is. Raden hoe de kleine ligt, wat hij aan het doen is, je afvragen of hij stiekem een dansje doet of een voetbalmatch heeft. Wat was die fase in de zwangerschap toch mooi! Liggend op je rug, je buik helemaal heen en weer zien gaan. Nou was mijn kleine man, net zoals nu nog steeds, een druktemakertje, dus hij heeft alle hoeken van mijn buik gezien haha maar heb daardoor wel extra hard kunnen genieten van al die bewegingen. En doordat ik een geplande keizersnede had, ook nog de laatste dagen heel bewust afscheid proberen te nemen van dat gevoel om naar de nieuwe fase te gaan, die kleine man in je armen te houden.

Maar jeetje.. Mijn vriendin waarschuwde me er al voor, en ik had niet gedacht dat het zo zou zijn. Maar ik mis het echt.. Wie weet, over een tijdje :)