8 jaar geleden
Dan maar ovulatietesten...
Dan maar ovulatietesten... Kijken of dat meer richting geeft aan het geheel...
Januari 2015 – Het ‘gewone’ proberen heeft niet gewerkt. In ieder geval, we waren toen nog niet zwanger. Dus gingen we aan de slag met ovulatietesten…
In het nieuwe jaar, toen 2015, zijn we begonnen met ovulatietesten. Om te proberen meer richting te geven aan het ‘juiste moment’, omdat mijn cyclus tot dat moment heel wisselend verliep. Dus ik naar de drogist en van die testen halen. Natuurlijk niet naar de drogist waar ik normaal gesproken alles haal, maar naar een drogist in de buurt van mijn werk. Daar zou in ieder geval niemand mij herkennen en ongemakkelijke vragen stellen als ik met de ovulatietesten onder mijn arm bij de kassa zou staan. En gelukkig, dat was ook zo :). Ook werd toen mijn aandacht getrokken door speciale zwanger-worden-vitamines, die ook maar meteen meegenomen. Scheelt weer een pil ’s morgens, tot dan slikte ik multi-vitamines en foliumzuur en in deze pillen zat alles in één.
In de eerste maanden van het nieuwe jaar wij dus volop aan de slag met die ovulatietesten. De eerste keer was het allemaal spannend en zo van hoe werkt het allemaal en lagen we regelmatig in de slappe lach van ‘het stokkie-plassen’. Als die twee welbegeerde streepjes er dan zijn, dan moet je opeens meteen het gezellig maken met elkaar. Raar! In februari en maart gingen we trouw door met de ovulatietesten, omdat het nog steeds niet het zó gewenste resultaat had. Alleen was het toen niet meer spannend en was het niet meer met de slappe lach stokkie-plassen. Het werd een moetje om te doen en zodra we thuis van het werk waren, ging het eigenlijk alleen maar daarover. Dat werkt niet goed voor je relatie…
Nadat maart 2015 ook eindigde met een ongesteldheid besloten we te stoppen met de ovulatietesten. Het was niet leuk meer en alle plezier was verdwenen. Elke maand werd de teleurstelling voor mij groter als ik ongesteld werd, omdat ik alleen maar hyperfocus op het zwanger worden had. De wens was zo groot! Ook voelde ik mij elke maand na de eisprong gewoon zwanger: misselijk, opgezette buik, chagrijnig. Dat helpt niet om alles luchtig te bekijken. Dus onder het mom van ‘in mei leggen alle vogels een ei’ lieten we (en voornamelijk ik) het zoveel mogelijk los, om het vooral maar weer leuk te hebben samen en dan volgt dat zwanger worden vanzelf wel…
Liefs,
Maaike
Suus1990
Elke keer het einde van die maand weer he?! Ik had/heb dat ook.. oh ik ben een paar dagen over tijd.. zal het dan?! Ooh ik ben misselijk.. zal het dan?! Oh ik heb ineens zin om te poetsen. Zal het nu dan?! Zoooo vervelend! En dan mensen die zeggen: ben er maar niet zo veel mee bezig! Met wat? :p met mijn lichaam dat raar doet! Met mijn wens voor iets wat nu al (4jaar) zoo lang duurt? ;)
Lindsy83
Wie heeft dat toch bedacht dat als je er te veel mee bezig bent, het juist niet lukt? Ik probeer de knop bij mezelf ook nog om te zetten, maar lukt nog niet echt...