Snap
  • Zwanger
  • Gezond

daar sta je dan, zwanger op een crematie

Ja, ik wist dat ik mijn moeder zou verliezen na haar slopende strijd tegen kanker. Maar dat ik zwanger op haar crematie zou staan.....

ik wilde al zo lang kinderen, maar de drang om alles perfect voor elkaar te hebben was erg sterk. Totdat ik met mijn moeder in het ziekenhuis zat. Ze moest op controle om te kijken of alles goed ging nadat er een gedeelte van haar long was weggehaald wegens kanker. We zaten wat te kletsen en toen zei ze tegen mij: waarom wachten tot alles perfect is, er is elke keer wel wat. Ga er nu maar gewoon voor.

Een week later had ik de afspraak om mijn spiraaltje te laten verwijderen.  Dat het het begin was van een slopende periode had ik nooit verwacht. Ja, mijn moeder had longkanker.  Maar soms heb je nog het idee dat iemand daar niet dood aan hoeft te gaan, of in iedergeval de hoop.

Het zwanger raken lukte niet. Wat daar de reden van was weten we nu nog niet zeker. Misschien moest het zo zijn. Dus voordat ik zwanger was ging ik regelmatig naar het ziekenhuis, was het niet voor mezelf, danwel met mijn moeder. Het bleek dat de kanker was uitgezaaid naar haar hersenen. De overlevingskans was 0. Ze zou nog enkele maanden te leven hebben......

Ze heeft nog een flinke strijd gestreden voordat ze echt slechter begon te worden. Het heeft een half jaar geduurd voordat ze begon te veranderen. Zichzelf niet meer was omdat de tumoren op haar hersenen drukten.  Vlak nadat ze slechter begon te worden bleek ik zwanger te zijn. Ik kwam er begin april 2012 achter. Ik heb het haar nog kunnen vertellen. Ze was heel blij en vertelde het iedereen, ondanks dat ik nog lang niet op die 12 weken zat. Ach wat maakt het uit. Voor zover ze het besefte heeft het haar nog gelukkig gemaakt.

26 mei 2012. De dag dat ze ons heeft verlaten. Ze kon niet meer. Het strijden was klaar. Maar ze wist gelukkig dat ik zwanger was. Ja, ik wist dat deze dag zou komen, maar dat ik zwanger op haar crematie zou staan. Dat had ik nooit gedacht.

Voor nu zijn dit al weer even genoeg emoties. Mijn verdere verhaal vertel ik jullie graag later.

8 jaar geleden

oh, wat verschrikkelijk moeilijk en heftig! Ik stond ook zwanger op de crematie van mijn moeder....

8 jaar geleden

Oh wat ontzettend heftig. Dan zal je de emoties zeker wel herkennen. Sterkte ♡

8 jaar geleden

Het was/is inderdaad loodzwaar. Helaas is dit nog niet het einde van mijn emotionele reis. Maar dit zijn idd dingen die je niet zal vergeten.

8 jaar geleden

oohhhh wat zwaar! :( ik moest huilen toen ik je verhaal las. Veel sterkte! :( Ook nu nog. Want het zijn toch gebeurtenissen die je altijd bijblijven.