Snap
  • Zwanger

Blog 96: ineens nog heel veel te regelen!

Gisteren was ik precies 36 weken zwanger en daarom was het tijd voor de laatste groeiecho in het ziekenhuis.

Sinds mijn controle met 33 weken weten we dat het hartje van onze zoon onregelmatig slaat. Dit is en blijft een belangrijk punt van aandacht en heeft ervoor gezorgd dat de echo's waar ik eerst zo naar uitkeek, nu toch wel een moment van zenuwen zijn. 

Gisteren was het tijd voor de laatste groeiecho. De altijd vrolijke, optimistische echoscopiste van het ziekenhuis (Ivonne) was ook dit keer degene die de groeiecho maakte. Ze herkende me nog van 2 weken terug. Ze stelde me enorm gerust en nam weer volop de tijd om naar onze kleine te kijken. Niet alleen deed ze de nodige metingen en controleerde ze zijn hartje, mijn placenta en het vruchtwater, maar ze keek ook even in 3D naar onze kleine. Zo ontzettend fijn dat onze kleine als een wondertje wordt behandeld in plaats van een nummer of een probleemgeval!

Onze kleine bleek bij deze echo nog niet helemaal ingedaald, zoals mijn verloskundige vorige week wel al beweerde. 
Wel is hij al 3370 gram! Dit is eigenlijk normaal bij 39 weken en 4 dagen. Ik werd er dus al voorzichtig op voorbereid dat hij bij geboorte wel zo'n 4000-4200 gram zal zijn. Niets vreemds voor ons, zijn grote broer was 4058 gram bij zijn geboorte. 
Daarnaast had ik nog voldoende vruchtwater en zag de placenta er perfect uit! Geen enkel wit spatje of spikkeltje te zien. 

Zijn hartje slaat nog wel onregelmatig, maar hier lijkt een kleine verbetering in te zitten. Sloeg hij eerst om de 6 slagen over, is dit nu ongeveer 1x per 10 slagen. Wel moesten we er rekening mee houden dat hij dit na geboorte ook nog wel even zal hebben. Hij wordt dan in de gaten gehouden door de kinderarts totdat hij hier overheen gegroeid is. Hopelijk is dat snel!

 Daarna was het tijd voor het gesprek met de gynaecoloog. We hebben het uitgebreid gehad over de bevalling, natuurlijk versus keizersnede. Daarna mocht ik mijn keuze maken. 
Het hoge woord is eruit: ik krijg een geplande keizersnede! De datum is ook al gepland, wanneer ik 39+ weken zwanger ben. 
Naast het feit dat ik geen herhaling wil van de geboorte van onze oudste (lees: 15,5 uur weeën, blijven hangen op 3 cm ontsluiting en door stresssignalen van onze zoon uiteindelijk toch met enige spoed een keizersnede), vind ik het ook zelf onverantwoord om met ons kindje met zijn onregelmatige hartslag een natuurlijke bevalling aan te gaan. 

Nu de keizersnede gepland staat, moest ik meteen bloedprikken om mijn bloedgroep en ijzerwaarde te bepalen. Mocht er dan iets gebeuren tijdens de bevalling, dan weten ze in ieder geval hoe ze moeten handelen. 
Ook mocht ik alvast langs de afdeling opnameplanning om wat zaken te bespreken. 
Helaas zal de keizersnede niet worden uitgevoerd door de gynaecoloog die ik graag wilde. Uiteraard is de arts die mij is toebedeeld ook enorm kundig, maar naar wat ik begrijp kiest hij ervoor om vrouwen na afloop dicht te nieten. Ik wil dolgraag gehecht worden. Hier heb ik bij onze eerste hele goede ervaringen mee. Dit wil ik dus nog wel even met deze arts bespreken, voordat ik onder het mes ga. Wellicht tijdens een van de volgende controles, ik moet me nu immers iedere week in het ziekenhuis melden voor de laatste controles. 

Nu we de exacte datum weten waarop onze zoon gehaald zal worden, kon ik alvast oppas regelen. Aangezien onze oudste (2,5 jaar) door mijn ouders zal worden opgevangen tijdens en de periode na de bevalling dat ik in het ziekenhuis moet blijven, zijn zij de enige personen die de datum van onze geplande keizersnede al weten. Voor de anderen houden we deze datum nog eventjes geheim. ;)

Met onze zoon ga ik vandaag een aftelkalender knutselen. Zo kan hij iedere dag een vakje kleuren en wordt het voor hem hopelijk een beetje zichtbaar wanneer zijn kleine broertje zal arriveren. Daarnaast ga ik hem nu natuurlijk extra voorbereiden door hem o.a. weer meer voor te lezen over baby's en geboorte van broertjes. 
Verder is het nu echt tijd om mijn vluchtkoffer af te maken & het huis zover nodig is in orde te maken (lees: boodschappen doen, wiegje klaarmaken, maxi cosi van zolder halen, enz.).

Ook kreeg ik vannacht ineens de kriebels over ons uitgezochte geboortekaartje. Ik zag een heel ander kaartje voorbij komen op de site waar we onze kaartjes willen bestellen (mycards.nl). En ik natuurlijk meteen verliefd! 
Ik heb hem nu in ieder geval online alvast bewerkt. Dan kan ik hem vanavond aan mijn man laten zien en hopelijk vindt hij hem dan net zo geweldig als ik. Anders wordt dit misschien nog even een dingetje.. ;)

To be continued!