7 jaar geleden
Blog 93: En dan zit de schrik er goed in!
Vanmorgen voor een routine controle naar de verloskundige (morgen 33 weken zwanger). Deze controle bleek ineens toch niet zo routine.. :(
De dag begon zoals iedere maandag: onze oudste naar de peutergroep brengen. Alleen dit keer hoefde ik niet naar mijn werk. Mijn lessen vielen uit en daarom had ik besloten vanuit huis te werken. Maar eerst stond er om 8.45 uur nog een afspraak bij mijn verloskundige gepland.
Nietsvermoedend ging ik daarheen. Alle eerdere controles, onderzoeken en echo's zijn altijd goed geweest. Dus daar ging ik vanmorgen ook vanuit. Dat had ik beter niet kunnen doen...
Alles ging goed, totdat we het hartje van onze kleine beluisterden. Iedere 15 slagen leek zijn hartje even 'over te slaan'. Alsof hij de hik had, maar dat had hij duidelijk niet. De verloskundige was er niet gerust op. Waarschijnlijk was het nog onrijpheid van het hartje, maar voor de zekerheid moest ik toch maar even naar het ziekenhuis voor een CTG scan.
Na dit nieuws werd nog even snel mijn bloeddruk gemeten (120/85). Keurig dus, maar mijn hele zwangerschap nog niet zo hoog geweest. Waarschijnlijk door het schokkende nieuws. Ik kreeg snel een verwijsbrief voor het ziekenhuis in mijn handen gedrukt en vervolgens belde de verloskundige het ziekenhuis dat ik er direct aankwam.
Onderweg in de auto iedereen meteen ingelicht. Ik ging alleen naar het ziekenhuis. Mijn moeder zou onze zoon van de opvang halen, ik wist immers niet hoe lang ik weg zou zijn en ik had afgesproken met zijn juf hem rond 12.15 uur zelf te komen halen.
Ook belde ik mijn man, die ook best wel even schrok van het nieuws. Er was immers nooit iets aan de hand geweest. Hij was op zijn werk en ik sprak met hem af dat hij daar zou blijven. Als er echt iets aan de hand zou zijn, zou ik hem bellen..
Bij onze oudste ben ik destijds ook 3x in het ziekenhuis geweest voor een CTG scan, dus ik wist wat er ging komen. Alleen toen kwam dit door 'verminderd leven voelen'. Dit was dus wel eventjes wat anders.
Eenmaal in het ziekenhuis werd ik bij poli 10 (verloskunde/gynaecologie) verwacht. Ik meldde me daar en meteen wisten ze al wie ik was nog voordat ik mijn naam gezegd had. Ik moest even plaatsnemen in de wachtruimte en zo'n 15 minuten later werd ik opgehaald om aan de CTG scan te worden gekoppeld.
36 minuten lang lag ik daar in mijn eentje. De hele tijd bleef ik maar naar de monitor staren. Het hartslagje van onze kleine zakte en steeg steeds. Hij bleef ergens tussen de 136 en de 178 slagen per minuut. Afhankelijk van het feit of hij bewoog of niet.
Na 36 minuten werd ik weer losgekoppeld en werd nogmaals mijn bloeddruk gemeten. Deze was nu weer normaal: 110/65.
Ik moest weer in de wachtruimte zitten totdat ik bij de gynaecoloog op gesprek mocht komen.
Daar zat ik dan, weer een kwartiertje wachten. Al snel werd ik bij de gynaecoloog naar binnen geroepen. De CTG scan bleek goed. De gynaecoloog verwachtte inderdaad ook dat het gewoonweg onrijpheid van het hartje was. Soms dan hebben kindjes zo'n overslaande hartslag. Zolang dit niet de hele tijd aanhoudt, is er niets aan de hand (aldus de gynaecoloog).
Wel was het iets wat we in de gaten moesten houden. Ik krijg nog 2 groeiecho's (aankomende woensdag 22 juni bij mijn eigen verloskundige en dinsdag 12 juli in het ziekenhuis). Dan zouden ze het hartje nog even extra nakijken.
Mocht het hartje zo blijven doen, dan houden ze dit tijdens de bevalling uiteraard ook scherp in de gaten. Eventueel wordt er dan na de geboorte van onze kleine een hartfilmpje gemaakt door de kinderarts. Maar volgens de gynaecoloog zal dit allemaal hoogstwaarschijnlijk niet eens nodig zijn.
Echt gerust ben ik er niet op. De schrik zit er in ieder geval goed in! Want hoe kan het hartje bij iedere controle steeds 'goed' zijn geweest en nu ineens overslaan? Ik ben bang dat ik pas weer wat meer rust krijg na de echo's. :(
SwoosyQ
De echo's die nu nog gepland staan, zou ik sowieso krijgen i.v.m. mijn hoge BMI. Nu komt dit alleen maar nog handiger uit. Gerust ben ik allerminst, maar de kleine blijft druk bewegen & dat geeft me goede hoop.. Afwachten maar! Dank voor jullie lieve reacties :)
Miranda1983
Jeetje wat een bezorgdheid die laatste weken zeg... Gelukkig krijg je extra echo's om het toch goed ik de gaten te houden.
Anoniem
Spannend! Onze tweede zijn hartslag werd juist stabiel en dat hoort ook weer niet bij baby's. Blijf goed naar je gevoel luisteren erover! Hou ook even je bloeddruk in de gaten. Wat voor een ander mooi is is voor jou te hoog. Daar houden ze, helaas, vaak geen rekening mee. Dus bij twijvel blijven aangeven dat voor jou wel te hoog. Succes met de komende weken
nien71
Ik heb dat ook gehad. Wel iets vroeger als jij maar eerst was er niets aan de hand en opeens! Sloeg hij bij mij ook over. Bij mij werd het steeds vaker en gemiddeld 1 op de 6 keer. Ik moest daardoor iedere week het hartje laten luisteren maar zolang de basis niet te hoog werd, was het sowieso goed. Ook bij mij weten ze het aan onrijpheid. Heb wel nog 2 GUO's (hele uitgebreide 20-weken echo's) gehad maar daar kwam niets geks uit. En opeens was het allemaal goed en over, en is het ook nooit meer teruggekomen. Ze gaven aan dat door de onrijpheid de verbindingen nog niet goed aan waren gelegd en er af en toe wat fout ging bij het geleiden. Ik snap je bezorgdheid maar ik hoop dat je ook een beetje gerustgesteld kan zijn! Ben zelf ook arts en veel extra gedaan op de gynaecologie/verloskunde in het Radboud in Nijmegen en het gaat eigenlijk bijna altijd vanzelf over!