Blog 77: Controle bij de verloskundige (22+ weken)

Het is dus veilig te stellen dat ik ontzettend nieuwsgierig was hoe het met onze 'nieuwe' kleine man gaat. 

De laatste weken voel ik hem steeds vaker bewegen, meestal aan het eind van de middag/begin avond. Dit geeft me altijd een heel geruststellend gevoel. Maar toch, het is fijn als je weer even op controle mag en je dan weer te horen krijgt dat alles goed gaat. Dat hij groeit volgens plan.

Vandaag was het weer zover. Onze oudste bracht ik bij mijn moeder, omdat ik het nog steeds niet zie zitten om hem mee te nemen naar de verloskundige. Hij is nogal beweeglijk en begint ook weer wat snotterig/verkouden te worden. Daardoor is hij niet in zijn hummetje en als ik dan op die onderzoekstafel moet liggen, tja.. Laten we zeggen: dat is gewoon niet handig. 
Wel neem ik altijd het hartslagje op van ons beebje. Dan kan ik deze thuis aan mijn man en onze zoon laten horen. Toch weer even een teken van hun zoon / broertje. :)

Om 10.30 uur mocht ik me melden bij de verloskundigenpraktijk. Na een kort praatje over hoe het momenteel gaat (nog steeds erg moe, last van bekkenpijn), mocht ik meteen al op de onderzoekstafel gaan liggen. 
'We' groeien voorspoedig. Mijn baarmoeder zit momenteel halverwege mijn buik (waar hij ook hoort). Tot nu toe nog maar 4,5 kilo aangekomen, dat was bij mijn oudste wel anders. 

Toen was het tijd voor de hartslag. Onze verloskundige kon de kleine man met de doptone al vrij snel vinden: 128 slagen per minuut! Zo bijzonder om het verschil met een aantal weken geleden te horen. Destijds bij onze 16 weken echo (zie foto hierboven), was zijn hartslag nog 148 slagen per minuut. Dat klinkt toch weer net even anders.. ;)

Uiteindelijk werd het gesprek beëindigd met de vraag of ik nog vragen had. Ja, eigenlijk wel. 
Aangezien er momenteel waterpokken heersen bij de opvang van mijn zoon, kan dit kwaad?
Antwoord van mijn verloskundige: Nee, aangezien jij ze al gehad hebt. 

Hoe zit het nu eigenlijk met wel of niet naar de kinderboerderij gaan?
Antwoord van mijn verloskundige: Je mag wel kijken, maar niet aanraken. Zeker niet in de lammerentijd. Schapen kunnen chlamydia bij zich dragen en dit kan schadelijk zijn voor je kindje. 
Hihihi, met andere woorden: we wachten wel even tot volgend jaar.. :)

Daarna moest ik me nog even melden bij de praktijkondersteuner. Mijn bloeddruk werd nog even gemeten. Mijn bloeddruk was 110 / 72. Goed dus! En dat na een mega drukke werkweek waarin ik aardig wat overuurtjes gemaakt heb...
Ook moest er een afspraak gepland worden voor de OGTT (suikertest). Dit in verband met mijn eigen (hoge) BMI en het feit dat onze kleine al wat groter is voor zijn 'leeftijd'. Dit was destijds bij zijn grote broer ook zo en toen had ik (ook) geen suiker, maar uit voorzorg/om het zeker te weten...
Voor deze test moet ik me op 25 mei 2016 om 8.00 uur in het ziekenhuis melden. Nuchter komen, prikken, drankje drinken, zeker 2 uur de tijd hiervoor uittrekken, weer prikken en met een beetje mazzel weer naar huis. De tips die ik kreeg:
1) Zorg voor oppas voor je kind. 
2) Neem een boekje mee of zo.
En bedankt! ;)

Mijn volgende controle staat gepland op 6 mei 2016 om 10.00 uur. Wat heel ver weg lijkt, maar eigenlijk alweer erg dichtbij komt..