Blog 75: Een magisch moment voor twee! Of drie.. ;)

Al een vijftal weken voel ik onze kleine bewegen. Dit was een aantal weken eerder dan ik destijds bij onze oudste mocht ervaren, maar ik kon er niet omheen: het was duidelijk onze zoon die ik voelde... Eerst als een klein veertje dat aan de binnenkant van mijn buik kriebelde, inmiddels zijn het heuse schokjes. 

In eerste instantie voelde ik de kleine alleen als ik een tijdje op mijn buik in bed lag. Later voelde ik hem ook overdag, met name als ik voorover bukte of wat meer naar voren zat. De frequentie van de bewegingen gingen ook langzaam omhoog. Waar ik de kleine eerst 1 of 2x per week voelde, voel ik hem nu bijna dagelijks. Sommige dagen zelfs een aantal keer!

Daarnaast viel me al vrij snel op dat deze kleine net zo eigenwijs is als zijn grote broer! Overdag voel ik hem bijna niet, alleen af en toe. Maar zodra ik 's avonds in bed ga liggen, begint het geschop. Alsof meneertje protesteert. Met name als ik op mijn rug lig, want eenmaal op mijn zij stopt het geschop vaak weer.

Stiekem zat ik al een tijdje te verlangen naar het moment dat ook mijn man ons beebje zou kunnen voelen. Met name omdat onze zwangerschap voor hem soms nog niet echt 'leeft'. Natuurlijk gaat hij mee naar alle echo's, houd ik hem op de hoogte van alle controles en ziet hij ook wel dat ik last heb (gehad) van bepaalde zwangerschapskwaaltjes. Maar toch.. Hij is er niet dagelijks mee bezig.

Nu wil het zo dat ik al een aantal weken best veel last heb van mijn litteken (keizersnede). Door mijn snelgroeiende babybuik trekt het litteken en dat kan soms echt wel pijn doen! Mijn man smeert daarom zo'n beetje iedere avond mijn buik in met Mama Buikzalf van Zwitsal. Een heerlijk momentje met zijn 'drietjes', echt even quality time. :) 

De laatste paar dagen kwam het er steeds maar niet van. Voornamelijk omdat onze (oudste) zoon 's avonds heel moeilijk in slaap kan komen. Als hij dan eindelijk WEL slaapt, zijn wij zo afgepeigerd dat we ook vrij snel in slaap vallen daarna.
Maar gisteren had onze zoon zijn middagdutje overgeslagen, dus sliep hij (voor zijn doen) redelijk snel in.. Aangezien wij nog wat energie hadden, hadden we eindelijk weer een momentje met zijn tweetjes. Mijn man smeerde mijn buik in en hield daarna zijn hand nog even op mijn buik. Het duurde niet lang of onze kleine begon te schoppen en... mijn man voelde het ook! Hij kon me precies vertellen wanneer de kleine bewoog. Wat een heerlijk en magisch moment is dat weer!

Het betekent zoveel voor mij dit magische moment met hem te mogen delen. Ik heb er zo naar uitgekeken. Heerlijk dat hij nu ook voelt wat ik voel. Nou ja, niet letterlijk natuurlijk, maar jullie snappen het vast wel.. ;)

Wie weet komt er binnenkort ook een moment dat grote broer zijn kleine broertje voelt rommelen in Mama's buik. Misschien wordt het dan ook allemaal wat 'echter' voor hem..