Blog #36, wordt het wachten beloond?

Tsja, hoe lang of hoe kort kan ik hier over zijn. Afgelopen weekend hebben we een heel fijn weekend gehad met veel leuke dingen en lekker eten. De week konden we daardoor goed beginnen. Gemiddeld op dag 12 na de inseminatie beginnen bij mij de eerste ongesteldheidsbeginselen. Dag 12 was afgelopen maandag. Maandag kwam ik goed door. Niets te zien wat zou kunnen wijzen op een ongesteldheid, de hoop groeide. Dinsdag was het hetzelfde verhaal. Niets te zien. De hoop groeide verder en verder en verder. Toen werd het woensdag. ’s Morgens was ik thuis en met de lunch ging ik naar het werk van mijn moeder om daar een lezing van De Hippe Vegetariër bij te wonen. Voor de lezing ging ik nog even naar het toilet en ja hoor, toen was de eerste druppel rood te zien. Wat een idioot moment! Boosheid en verdriet kwamen opzetten. Mijn moeder heb ik snel even ingelicht en vervolgens heb ik alle emoties ingeslikt en ben ik hup in de lezing gaan zitten. Blij dat ik dat gedaan heb, want het was een interessante lezing met veel tips en een heerlijke lunch. Daarna door naar mijn werk voor nog een afspraak. De knop moest nog even om blijven. Na mijn afspraak meteen naar huis. Felix zal wel de wind van voren krijgen van mij. Onderweg in de auto heb ik besloten dat ik mijzelf net zo lang voor de gek ga houden met dat er niets aan de hand is totdat mijn ongesteldheid echt heeft doorgezet. Dat is de enige manier om te ‘overleven’… Felix heb ik dus gespaard ;).

Tot nog toe zijn de verschijnselen elke dag sinds woensdag een beetje meer geworden. Nog zeker niet zo dat ik van een ongesteldheid kan spreken. Ik negeer het net zolang totdat het echt niet meer te ontkennen valt. Om de vraag in de titel te beantwoorden: Wordt het wachten beloond? Hopelijk wel, waarschijnlijk niet, wordt vervolgd…

Liefs,

Maaike