Blog 35: Mijn laatste blog... van 2015! ;)

Inmiddels ben ik 7 weken en 4 dagen zwanger van ons tweede wonder. Ik noem het nog steeds een wonder, want dat is het ook. Al voel ik me als 'crap', dit kindje is zo ontzettend gewenst en welkom! Ik kan niet wachten tot we hem of haar over iets meer dan 7 maanden mogen ontmoeten... 

Maar helaas zegt de foto hierboven eigenlijk ALLES! Tjonge, jonge.. wat voel ik me ziek! Toen ik in 2013 zwanger was van onze zoon, was ik ook zo enorm ziek (tot week 16). Maar hoe ik me toen voelde, is niets vergeleken bij nu. 

Ze noemen het ochtendmisselijkheid, maar waarom: geen idee! Zeker niet aangezien het 's morgens, 's middags, 's avonds en 's nachts aanwezig is. Al sinds week 5 slik ik Emesafene tabletten van de huisarts. Eentje 's avonds, zodat ik mijn misselijkheid onder controle kon krijgen. Helaas werkte dit voor geen meter. Afgelopen maandag naar de huisarts geweest. Hij maakte zich zorgen en ik moest mijn urine inleveren. Gelukkig is de misselijkheid nog niet zo erg, dat ik mijn spieren aan het 'opvreten' ben. Want anders had ik een tripje naar het ziekenhuis gewonnen.

Maar de misselijkheid is helaas wel zo heftig dat ik bijna niets binnen krijg. Zowel eten als drinken gaat zeer moeizaam. Nu slik ik dus twee Emesafene tabletten per dag (ook eentje 's morgens). Hierdoor heb ik nu gelukkig ook een aantal 'goede' dagen, waarbij ik gewoon wat kleine taken in het huishouden kan doen en voorzichtig wat kan spelen met onze actieve, ondernemende peuter. Helaas zitten er ook nog steeds hele slechte dagen tussen, waarbij ik ontzettend misselijk ben en alleen maar kan liggen. :(

Zelfs bij het ruiken van eten kan ik al gaan kokhalzen.. Zo heftig was het bij onze zoon absoluut niet! Ik doneer momenteel nog steeds voor Moeders voor Moeders, maar dit krijg ik alleen 's nachts voor elkaar. Als ik overdag wil doneren en de (welbekende) blauwe fles opendraai, ga ik spontaan kokhalzen. Daarom doneer ik wat ik kan en wanneer ik dat kan. Al voel ik me schuldig dat het niet meer kan zijn... 

Daarnaast heb ik voornamelijk 's nachts regelmatig last van lage buik- en rugpijn. Soms zo heftig dat ik ontzettend bang ben dat het mis gaat. Gelukkig trekt dit na een uurtje vaak weer weg, maar het zorgt er niet voor dat je je lekker gerustgesteld voelt. Helemaal niet aangezien we 2 januari pas onze eerste echo hebben en nu dus nog geen idee hebben hoe alles is daarbinnen.. Heel erg spannend allemaal!

Ook heb ik nog steeds best pijn in mijn borsten. Soms is het een stekende pijn. Maar meestal voelen ze gewoon erg vol aan. Alsof ze op knappen staan. Dit had ik in het begin van mijn eerste zwangerschap ook. Alleen heeft dat toen niet zo lang aangehouden als nu. 

Qua moeheid valt het me deze keer 100% mee. Ik doe tussen de middag een klein dutje (1 uurtje), wanneer onze zoon ook even gaat liggen. En 's avonds moet ik ook echt wel op tijd naar bed, ik houd het momenteel geen hele avond meer vol. Maar gelukkig slaat de moeheid toe op de momenten dat ik me eraan kan en mag toegeven. Dus dat is een grote bonus! :)

Al met al een hele nieuwe ervaring voor mij dus, deze tweede zwangerschap. Ik dacht dat ik wist wat 'zwanger zijn' inhield, maar deze zwangerschap is een verhaal apart.. Gelukkig krijg ik erg veel hulp van mijn man, mijn ouders en zelfs onze zoon werkt zo nu en dan goed mee. Hij begint steeds zelfstandiger te worden (zelf schoenen uit trekken bijvoorbeeld). Iets wat erg handig en prettig is!
Mijn schoonmoeder is bij deze zwangerschap ook een stuk betrokkener dan destijds bij mijn eerste, wat me ook een heel fijn gevoel geeft. 

Met oud-en-nieuw hebben wij geen plannen. Ondanks dat onze zoon met zijn antibioticakuur en neusspray iets meer opknapt, is hij nog steeds verre van 100%. Ik vind het dus erg belangrijk dat hij lekker op tijd naar zijn (eigen) bed kan. Daarom gaan we heel kort even langs mijn ouders en zijn we voor de rest lekker thuis met zijn drietjes! Waarschijnlijk slaap ik zelf ook allang op het moment dat het nieuwe jaar zijn intreden doet. ;)

Namens mijzelf en mijn gezin wens ik iedereen, met of zonder plannen, een hele leuke, veilige jaarwisseling toe en een prachtig 2016!

Hopelijk mag ik het nieuwe jaar starten met een 'goed-nieuws-blog'.. We wachten het af..