Snap
  • Zwanger

Blog #34, en daar gaan we weer...

Juni/juli 2016 – En daar gaan we weer… Wat zal er deze week allemaal gebeurd zijn?

Afgelopen weekend was de verjaardag van mijn vader. Druk bezig geweest met bakken (een heerlijke chocoladetaart en lekker frisse citroentaart; recepten volgen ). Maar op zondagochtend moesten we ook nog even naar het ziekenhuis voor een echo om te kijken hoe mijn ei er voor zou staan. Gelukkig was hij weer wat gegroeid. Mijn ei was toen 15 mm, 2 mm meer dan de vrijdag ervoor. Maar ja, echt opschieten doet ie niet en we zaten toen toch al op dag 17 in de cyclus. In alle voorgaande rondes hadden we toen de inseminatie al achter de rug. De gynaecoloog wilde dat we dinsdag weer terug zouden komen en sprak de verwachting uit dat hij dan 20 mm zou zijn en we de inseminatie konden inplannen. Wij waren behoorlijk sceptisch… Waarom zou hij nu opeens 5 mm groeien in twee dagen tijd, terwijl hij in de afgelopen dagen steeds 2 mm per twee dagen is gegroeid?

Dinsdag dus weer een vervolgecho bij de echoscopiste. Zij zou een staatslot kopen met een gekozen nummer door de gynaecoloog als mijn ei inderdaad 20 was . Dus op zoek naar mijn ei. Mijn ei was goed gegroeid, hij was geen 20 mm maar wel 19 mm. Geen staatslot voor de echoscopiste, maar wel tijd om de inseminatie in te plannen. Gelukkig! Dezelfde avond moest de Ovitrelle weer gespoten worden. Ik had mij voorgenomen om het zelf te doen, maar wel bij mijn ‘prikster’. Als ik het dan toch niet zou durven, kon zij hem gewoon zetten. We zaten die pen zo eens te bekijken en kwamen er achter dat het helemaal niet lukt om met die pen jezelf in je buik te prikken. Die pen is te lang om met één hand te prikken en vervolgens met je duim hem in te drukken. Je moet met je andere hand ook nog een vetje zoeken op je buik. Goed geprobeerd, maar toch weer laten prikken.

Op donderdag was de inseminatie. Ondanks het vele eieren eten van Felix was de oogst niet zo geweldig deze keer. 2 miljoen zwemmers… Nog steeds hebben we er maar één nodig. Het zijn toch weer 2 miljoen mogelijkheden. Hopen hopen hopen dat hier de juiste tussen zit!

De Ovitrelle maakt mij een behoorlijk monster deze ronde. In een ogenblik kan mijn humeur omslaan van vrolijk naar boos en naar intens verdrietig. De opgezette buik is ook weer van de partij. Vandaag (vrijdag) kon ik in de loop van de middag niet eens mijn broek meer dicht krijgen zonder er last van te hebben. Oplossing: met broek los de dag door komen .

We gaan weer twee weken wachten en heel hard duimen op een mooie uitkomst van deze laatste ronde IUI!

Liefs,

Maaike

7 jaar geleden

Ik heb een van jou blogs gelezen en heb ik 1 ruk alles gelezen. Wat een traject hebben jullie er al op zitten zeg. Wat ben jij sterk zeg, en wat blijf je positief in je blogs. Respect. Ik hoop en duim voor je dat het deze ronde raak is!!

7 jaar geleden

Ik haat die wacht weken

7 jaar geleden

Succes!!! Ik duim mee! ????

7 jaar geleden

Wat een week weer, maar wat fijn dat uiteindelijk de inseminatie door kon gaan. Succes in de wachtperiode!