Snap
  • Zwanger

Blog 21: Ik voel het, het duurt niet lang meer!

Ik lag daar wel goed in het ziekenhuis! Mijn heimwee was namelijk op slag verdwenen bij binnenkomst.

Ik zou twee dagen na mijn opname weer een uitgebreide echo krijgen om weer alles te controleren. Ik deed mee aan een studie waarbij ik 3 maal per dag een tabletje innam wat ervoor zou moeten zorgen dat de doorstroming van het bloed zou verbeteren, mits dit het ‘echte’ medicijn zou zijn. Het klonk in het begin wel een beetje ‘creapy’ met die termen ‘echt’ en ‘nep’ medicijn, maar als het een nep medicijn was, dan kon dit gegarandeerd geen kwaad. Nooit geschoten is altijd mis, dus ik waagde mijn kans erop. Slechter had het toch niet kunnen gaan, dus baat het niet, dan schaadt het niet!

Omdat ik dus meedeed aan dit onderzoek, controleerden ze ook extra andere doorstromingen.. Dit deden ze dus 2 maal in de week, de maandagen en donderdagen. De groei zouden ze 1 keer per 1.5 week doen. Ze wilden wel de eerste donderdag meteen weer alles bekijken zodat ze weer alle nieuwe en uitgebreide gegevens in het systeem hadden staan. Voor mij extra fijn! Weer een keer mijn zoontje meten, want dat was voor mij het allerbelangrijkste.. of hij namelijk nog wel groeide?

Donderdag 24 september 2015 werd ik vroeg in de ochtend opgehaald – altijd fijn om niet zo lang in spanning af te wachten – en alle zenuwen gierden zoals gewoonlijk weer door mijn lijf..

Ik was op dat moment 29 weken en 3 dagen zwanger.. 626 gram werd mijn zoontje geschat.. Dat was niet heel veel, maar op een gegeven moment verwacht je ook niet veel meer. De placenta was duidelijk zo goed als op en het zou zeker niet lang meer duren.

De arts kwam daarna weer naar mij toe en zei me dat ze elke donderdag een grote artsenbespreking hebben en dat ze mijn geval even heel goed gaan bespreken.. Ze zou na afloop van de bespreking weer langs komen om me te vertellen wat voor procedure ze willen gaan volgen..

8 jaar geleden

Gelukkig was die bespreking dezelfde dag nog. Wat een spanning!