3 jaar geleden
Binnen 10 minuten blij!
Een hele lieve reactie van opa en oma
16 januari
Mijn ouders komen eten. Mijn broer heb ik ondertussen vertelt dat ik zwanger ben. Hij wist al wel dat ik bezig was met mogelijk een tweede kindje, maar zo concreet was stiekem toch een verassing. Zijn vrouw en hij zijn blij voor mij, fijn! Ik had eigenlijk bedacht om met de eerste echo naar mijn ouders te gaan,mijn broer zegt waarom niet nu al, nu ik nog een soort van kan genieten. Ik ben nog redelijk oké. Voel me niet heel top, maar met een paar keer spugen in de morgen red ik het.
Samen met mijn zoontje ga ik naar de bibliotheek, we halen het boek: ik word grote broer en in de avond vraag ik om pap en mam het boek te lezen.
Wat reageerden ze echt ontzettend tof. Stoer, dat je niet weet dat dit er aan komt, maar dat je binnen tien minuten kan schakelen, mij een dikke knuffel geeft en feliciteert.
Misschien lijkt dit een vreemde reactie, maar voor mij ontzettend begrijpelijk. Mijn ouders hebben de eerste keer ook echt even moeten wennen, alleen voor een kindje gaan, maar dat er ook nog een nummer twee zou komen... Voor mij is dit altijd heel duidelijk geweest, mocht het ons gegeven zijn dan zou ik heel graag een broertje of zusje willen voor mijn zoon.
De zwangerschap van mijn zoon ben ik heel ziek geweest, verschillende ziekenhuis opnames, volledig uitgeput. Een extreme HG zwangerschap, waarvan we dachten dat het niet erger kon. Vervolgens is mijn zoontje met 37 weken gehaald, een gezonde lieve jongen. Toch bleek het nog niet helemaal oké te gaan. Na vijf maanden is hij in het ziekenhuis terecht gekomen en een maand voor zijn eerste verjaardag weer terug naar huis mogen gaan. Niet heel gek dat mijn ouders even de tijd nodig hadden om dit te verwerken.
Wisten zij al wat ging komen....