Bevalcursus? Doen of niet nodig?

Een aantal weken geleden besprak ik met mijn verloskundige het bevalplan. Samen met mijn vriend stellen we een aantal vragen over de bevalling en bespreek ik mijn angsten. Van uitscheuren en pijn tot aan hoeveel mensen er die dag in mijn 'grot' kijken. Ze vraagt me of ik van plan was om een bevalcursus te gaan volgen waarop ik antwoord dat ik me er in ga verdiepen. Stiekem al lachend, want ik bij een pufcursus? Dat wordt een plas in mijn broek van 't lachen cursus. Ik zie mezelf dus echt NIET mee doen aan zo'n cursus. 

Eenmaal thuis ga ik toch Googlen. Je hebt zoveel aanbod, welke cursus past dan bij mij? Welke cursus moet ik kiezen? Dan kom ik er achter dat er veel cursussen ook vol zitten. In 't begin zocht ik specifiek naar een cursus met partner; Ik broek plassen van het lachen? Dan toch zeker niet zonder hem. Ik vind helaas alleen de partner cursus die een hele dag duurt. Mijn vriend is een topper maar toen ik hem dit vertelde zag ik aan zijn gezicht wel een twijfel. Hij kent geen een man die dit gedaan heeft maar als ik het echt heel graag wil... Met deze reactie begin ik weer te twijfelen, zal ik het dan maar niet doen? 

Ik deel mijn twijfel met een collega die me wijst op een praktijk in Breda, genaamd Wonderbaarlijk. De naam alleen al, baren is een wonder. Nou als ik het straks zo positief kan bekijken, is de cursus geslaagd 🤣

Ik kom er snel achter dat ik hier een korte cursus kan volgen genaamd positief bevallen. Zonder teveel te twijfelen schrijf ik mezelf in en besluit ik te gaan. Zonder Mike dus! Hij blij 😉

9 juni is het zo ver. Totaal verward rij ik eerst naar het werk in plaats van naar Breda, goede start van de dag. Eenmaal aangekomen in Breda is de ingang van 't pand snel gevonden en loop ik richting cursus ruimte. Waar ga ik aan beginnen? 😱 

Ik word goed ontvangen door de workshopleidster. Tijdens de hele bijeenkomst weet ze iedereen bij naam te noemen, iets wat ik stiekem wel fijn vind. Toont een stukje betrokkenheid, mij lukt het zelf nooit zo goed om namen te onthouden op mijn werk. 

De bijeenkomst zorgt er voor dat ik bevallen toch wel wat positiever ga bekijken. Het proces wat zich van binnen afspeelt maar ook het proces richting ziekenhuis, het effect van de hormonen en hoe om te gaan met pijn, ervaringen van andere deelnemers worden uitgebreid besproken. Zo heb ik het allemaal nog nooit bekeken en ik snap nu ineens waarom ik hier ben. Natuurlijk denk ik nog steeds dat het pijn gaat doen maar door deze cursus heb ik toch echt wel het gevoel gekregen dat ik ook nog wel controle heb. 

Het laatste stukje van de cursus zie ik het meest tegen op: ademhalingsoefeningen en puffen. Ik heb een beeld van zweverigheid en genante situaties in mijn hoofd gestopt en wonder boven wonder, is hier helemaal niks van waar. De ademhalingsoefening is heerlijk en doet me denken aan de oefeningen die ik deed tijdens mijn burnout. Waarom doe ik die nog zo weinig? Tijd om dit weer op te pakken. Het puffen is een korte uitleg waarin ze precies voor doet hoe 't moet en hoe het niet moet. We doen twee keer met haar mee. In mijn hoofd zat het idee dat ze bij iedereen kritisch mee zou kijken en je dit 20 x voor de groep moest uitbeelden. Hoe kom ik er toch bij? Niks van waar dus! 

Achteraf gezien ben ik dus onwijs blij dat ik ben gegaan. Een hoofd vol tips en enigzins met een gerust gevoel naar huis. Ik zie nu mijn zwangerschap als de training voor de wedstrijd en tijdens die wedstrijd gaan we alles geven, net als bij een sport wedstrijd. Dat vraagt doorzettingsvermogen, iets wat ik toevallig heel mijn leven al heb in kunnen zetten. 1 dag alles geven, inclusief pijn, maar wel met als doel de finish. Met die gedachte, klinkt het allemaal net iets minder erg en heb ik vertrouwen in mezelf. Wat zo'n ochtendje allemaal toch kan doen met mijn rampscenario over de bevalling. 

Na de cursus ontvang ik een preview van de zwangerschapsshoot die ik deze week heb gehad. De foto toont mijn trots en kracht, iets wat ik na deze shoot en de cursus, ook echt begin te voelen. Die verdiend dus een plekje in deze blog. 

Ik ben stiekem ineens best trots op alles wat ik tot nu toe al heb bereikt en hoe ik door deze zwangerschap heen ga. Die bevalling? Dat gaat mij nu vast en zeker ook lukken! 💪🏼 Oja, en Mike.. Er is ook nog een partner avond? Ga je mee? 🤣

Meer zien? Of weten wie die super fotograaf is van mijn shoot? Stuur me een berichtje en volg me gerust op Instagram via www.instagram.com/katie_jayn.e