Baby dagboek anno 2016

Soms blader ik er eens door, mijn oude dagboek. Mijn moeder hield vroeger op de computer (ook al met de tijd mee en niet meer geschreven) een dagboek bij. Dan scande ze foto's in en plakte deze in Word erbij. Dit werd weer geprint en daarna in een map gestopt. Die map heb ik nog steeds. Soms heerlijk om door te lezen, met name op deze droevige herfstdagen. Vaak komt er dan een herinnering boven, maar soms was ik iets totaal vergeten en app ik gelijk even naar mijn moeder hoe het nou precies zat. Dit dagboek beslaat de eerste 15 jaar van mijn leven. Daarna nog 3 jaar wat korte artikelen, losse foto's en diploma's in een insteekhoesje. Mijn broer was namelijk 18 geworden toen ik 15 was. Dit vond ze een mooie leeftijd om te stoppen en toen stopte het per ongeluk bij mij ook. Het lot van de jongste. 

Tijdens mijn zwangerschap hield ik een dagboek bij, ik had natuurlijk alle tijd en het was de eerste. Dus niets zo leuk om elke week op te schrijven wat ik dacht en voelde. Zo gingen de dagen tenminste nog een beetje sneller voorbij. Eenmaal na de geboorte van mijn dochter merkte ik dat het bijhouden van een dagboek toch te tijdrovend was en gewoon niet iets voor mij. Ik doe mijn best om haar eerste jaar nog af te ronden, maar dan houd ik het gezien in het fysieke dagboek-wereldje. 

Al lang voor ik zwanger werd, zag ik de oplossing voorbij komen. Een e-mailadres voor je kindje, die deze pas krijgt als ze 18 zijn. Deze heb ik aangemaakt rond de tijd dat ik weer moest gaan werken en mijn verlof er op zat. Zo zat ik een keer op mijn werk die eerste week en miste het praten met mijn meisje. Toen bedacht ik me weer dat ik dit wilde gaan doen. Eenmaal aangemaakt heb ik het mailadres ook naar Papa gestuurd. Nu kunnen we allebei mailen als we daar behoefte aan hebben. Ik probeer elke paar weken sowieso een update te sturen met wat ze inmiddels kan en een paar recente foto's. Daarnaast stuur ik soms gewoon ideeën, gedachten en lieve berichtjes. Maar ook de grappige dingen die ze doet of bijzondere gebeurtenissen. Geluidsopname, filmpjes en foto's vinden ook hun weg naar deze mail. Ik hoop dat ze later er net zoveel plezier aan beleefd als dat ik er aan beleef met het versturen. Het enige nadeel is dat ze tot haar 18e dit emailadres niet kan gebruiken, terwijl het een heel mooi emailadres is ;). 

Voor ons als gezin maak ik trouwens elk jaar een fotojaarboek. Daar staan alle foto's in van dat jaar, zodat we een soort overzicht hebben van alle leuke dingen die we gedaan hebben. Als we bijvoorbeeld een uitstapje maken, zorg ik dat er een foto gemaakt is. Zo heb ik ook iets fysieks waar je in kan bladeren, wat natuurlijk ook altijd leuk blijft. 

Hebben jullie hier al weleens van gehoord? Doen jullie dit ook of zijn jullie wel goed met fysieke dagboeken?