Als het maar gezond is. 2

20 april 2015 gebeurde het geen waar niemand op hoopt na een positieve zwangerschapstest, we kregen een miskraam. Gelukkig konden wij hier goed overheen stappen we hadden immers al een gezonde dochter en voor haar moesten we door.

24 mei 2015 hadden we alweer een positieve test in handen. We durfde nog niet te genieten want hiervoor was het ook fout gegaan. Die onzekerheid tot aan de 12 weken waren slopend, na de 12 weken echo durfde we dan eindelijk te gaan genieten want deze echo zag er veelbelovender uit dan de echo bij de miskraam.

We gingen weer verder met ons leven en waren natuurlijk volop aan het genieten tot aan de 20 weken echo, weer zo'n spannend moment.

Dit keer wilde we graag weten wat het zou worden een jongen of een meisje. Als ze het goed hadden gezien zou het een jongen worden, met dit bericht waren we natuurlijk super blij.

Totdat de organen werden bekeken toen werd het erg stil, er werd iemand bij geroepen. Wij wisten nog steeds niet wat er aan de hand was. We kregen de boodschap dat er waarschijnlijk iets mis zou zijn met 1 van de niertjes maar daarvoor verwees ze ons door naar de gynaecoloog. 

Een paar dagen later hadden we de afspraak bij de gynaecoloog en die bevestigde dat er inderdaad iets mis was met 1 van de niertjes. Dit hoefde nog niet veel te betekenen want met 1 nier viel ook goed te leven ( ze haalde het verhaal van een oud olympiër die de wereld rond was gezwommen met 1 nier).

Een onbezorgde zwangerschap sloeg om in een onzekere zwangerschap, want hoe zou het zich ontwikkelen en wat zou het gaan betekenen voor ons mannetje in zijn verdere leventje.

Ons werd op het hart gedrukt dat we ons nergens zorgen over hoefde te maken, het zou allemaal wel los lopen.

Ik kon de woorden als het maar gezond is niet meer horen, want ons mannetje gaat waarschijnlijk niet gezond geboren worden. 

De rest van de zwangerschap zijn we onder controle gebleven bij de gynaecoloog met een medische bevalling in het vooruitzicht. 

Op 1-2-2016 is ons mannetje geboren op het eerste oog een gezonde jongen en hij doet het ook super goed.

9 februari hadden we een echo om te kijken hoe het er daadwerkelijk voor staat. Een van de nieren is ernstig vergroot de kinderarts van het plaatselijk ziekenhuis vindt het noodzakelijk ons toch door te verwijzen naar het Sophia kinderziekenhuis. 

Waar wij hoopte de eindstreep te hebben bereikt wat betreft onderzoeken gaat het voor ons nog even verder, 26 februari heeft ons mannetje een scan gehad, hier hopen we binnenkort de uitslag van te krijgen. 15 maart staat er een afspraak bij het Sophia gepland. Ik hoop dat de eindstreep dan eindelijk in zicht komt.