als een droom een nachtmerrie wordt (deel 3)

het is al erg genoeg dat ik dit kindje niet op de wereld kan zetten
ik wil niet ook nog eens vast zitten aan een operatie
en het herstel daarvan
ik mag even naar huis wat spulletjes halen ervoor zorgen dat onze dochter oppas heeft

dan het eeuwige wachten tot je ergen tussen gestopt kan worden
de minuten leken uren en ik had honger zoveel honger ik heb amper uitleg gekregen
ik moest mezelf er maar door heen slepen
gelukkig met een hele lieve man aan mijn zijde
maar ook die had verdriet al zou hij dat niet zo makkelijk laten zien
eindelijk aan het begin van de avond mocht ik dan
ik was zo bang
ik had zoveel stres
nergens aderen te vinden voor een infuus natuurlijk
ik was koud en de wereld was wazig
ik had pijn zoveel pijn maar niets kon die pijn verdoofden
zoveel lieve woorden gehoord maar niets kon mijn troosten
ik werd wakker
ik wou opstaan
ik was er klaar mee
ik wilde weg naar huis
weg van alles
mijn leven weer oppakken
dit achter mijn laten
maar ik mocht niet
ondertussen had ik honger als een paard maar ik mocht geen avond eten moest het doen met wat brood
de pijnstillers werken uit en dan de pijn
de pijn die ik niet wou voelen
de pijn zoals 5 jaar geleden bij de keizersnee van J
toen werd die pijn verzacht door een lief klein meisje
nu heb ik niets
nou hou ik al niet zo van slapen in het ziekenhuis deze nacht was een drama
ik heb amper geslapen
maar ow wat was ik blij toen ik op de gang hoorde dat ze eten rond brachten ik heb zo een honger
nog altijd bomvol hormonen
maar mijn eten kwam maar niet ik meerdere keren vragen
geduldig wachten mevrouw de kar is onderweg
en dan is het 10 uur
dus ik maar op die mooie rode knop gedrukt ik was woest
mijn man was even bij de deur gaan kijken
wat blijk het bordje nuchter hangt nog op mijn door
domme koeien dacht ik nog
ik was zo boos

ik voelde me zo zwak ik moet gewoon goed eten  anders ben ik de hele dag een aardappel zak
vele excuses en eindelijk mijn broodje
nu wil ik naar huis echt ik wil weg laat me gaan
en ik mocht gelukkig
thuis kwamen er al snel hulptroepen om mijn huishouden een beetje draaiende te houden
een fijn gevoel dat vrienden en familie er voor je zijn op zo een moment
maar ik was boos
ik wou het allemaal zelf doen ik wil dit niet
dagen verliepen langzaam maar mijn herstel super snel
ik was helemaal klaar met stilzitten
ik wou alles weer doen
maar nu was het wachten
wachten op de uitslag van mijn uit mijn lichaam verwijderde eierstok plus vruchtje
man wat duurde dat lang me eerst nog gigantische vergist in de datum
maar toen eindelijk ik zou die ochtend gebeld gaan worden
ik had met herinnerd dat ze het over een mola zwangerschap hadden maar ik vond het zo vreemd dat er niets meer over gezegd was
geen uitleg gehad ofzo het is dat ik er zelf maar wat over ben gaan lezen dat ik nu weet dat je daar nu wel even mee bezig kan zijn
ik was dus ook nog een beetje boos over het feit dat ik gewoon niets wist
ik wachten en wachten ja in de loop van de ochtend zou ik door de gynaecoloog zelf gebeld gaan worden
de middag breekt aan hmmm het is alweer 2 uur dan maar even zelf bellen
geen gehoor
receptie kreeg ze ook niet te pakken
ik pissig natuurlijk
waarom moet ik nou gewoon zoveel pech hebben
kan er nou eindelijk iets goed gaan,,
ik maar op de fiets gestapt want er moet toch iemand dat lieve meisje uit school halen en een boodschapje doen
en jahoor natuurlijk wordt ik gebeld
door iemand met een heel klein muizen stemmetje en absoluut de gynaecoloog zelf niet
zegt me dood leuk alles is goed verder geen rare dingen gevonden
pardon...
ja ik ben gewoon boos vraag door en neem hier geen genoegen mee
boeit het mijn dat het druk was
stuur dan een mailtje dat het een dag vertraagt is ofzo
dus ik blijf maar vragen stellen en wordt steeds bozer
maar ik heb het voor elkaar de gynaecoloog gaat me terug bellen
als ik die uiteindelijk aan de lijn heb kan ze mijn vragenlijst beantwoorden
maar van een mola is geen spraken zegt ze
waarom wordt zoiets dan gezegd
dat is gewoon speculatie geweest blijkbaar
hou dat voortaan dan even voor je en breng een persoon niet nog meer stress 
en een excuus kon er ook niet af 

maar ik voel me nog steeds niet gerust
zoiets zeg je niet zomaar
alles wees er op en de blaasjes in mijn baarmoeder ook
maar ik zal me er bij neer moeten leggen en afwachten tot ik weer een afspraak ik het ziekenhuis heb
al ben ik het vertrouwen in dit ziekenhuis verloren

ik ben stukjes van mezelf verloren