Snap
  • Zwanger
  • zwanger

About Me (part II)

De zwangerschapstest...

De wens voor een kindje was er zeker, maar ik kon 100 redenen bedenken waarom het niet de juiste timing was. Ik was niet tevreden met mijzelf, niet tevreden met mijn baan, het huis was nog niet af en in al die jaren zijn we nog maar 1 keer samen op vakantie geweest. Een kindje zou fantastisch zijn maar daarmee zou alles waar ik nu niet tevreden mee was, alleen maar uitgesteld worden. Aan de andere kant... Ik was op dat moment 27, mijn vriend 30. Ik ben mij er van bewust dat een zwangerschap niet vanzelfsprekend is. Wat als ik stop me de pil en het duurt nog een jaar voor ik zwanger ben? Wat als het na een jaar nog steeds niet gelukt is? Wat als ik iets mankeer waardoor we een jarenlang traject in moeten of wat als het aan Josh ligt? Wat als we straks te oud zijn, of in het ergste geval, wat als het helemaal niet lukt? 

We besloten er toch voor te gaan. In oktober 2018 stopte ik met anticonceptie en hield in de app Flo bij wanneer ik ongesteld werd en wanneer ongeveer de ovulatie zou plaats vinden. Een maand later werd ik ongesteld. Halverwege december weer een nieuwe poging. 

Het was eerste kerstdag. Hoewel ik me de afgelopen dagen toch een beetje anders dan normaal voelde, ging ik er niet van uit dat ik al zwanger zou zijn. Die avond aten we sushi, ik ben nooit zo van de rauwe sushi, maar toch lette ik een beetje op wat ik bestelde. Alcohol dronk ik toch al amper dus ook dat was geen probleem. Rond oud en nieuw zou ik weer ongesteld moeten zijn. Maar voor mijn gevoel ging dat deze keer niet gebeuren. Ik zat er aan te denken om met oudejaarsdag een test te kopen. Maar ik was eigenlijk te lui om naar de winkel te gaan. Het was 3 januari, ik was 4 dagen over tijd en dat was me nog nooit overkomen. Ik appte Josh en hij zou na zijn werk om een test gaan. Toen hij thuis kwam had hij er 2 gekocht. “Je doet er 1 vanavond en de ander morgen ochtend, zodat we het zeker weten.” Na het eten besloot ik de test te doen.

Ik heb vaak gefantaseerd over het moment dat ik Josh zou verassen met het goede nieuws. Ik zou het stiekem filmen, een magisch en intiem moment, met tranen van blijdschap. We zouden zo gelukkig zijn... Nou... Ik kan je vertellen dat het zo niet gegaan is. De test lag ondersteboven op de rand van de wastafel. Ik was zo zenuwachtig, en ik niet alleen, Josh was van de zenuwen de schuur in gedoken voor een sigaretje. De timer op mijn telefoon ging af en met trillende handen draaide ik de test om... Er staat een plus... Oh mijn god... Er staat een plus... Ik ben zwanger... Met de test in mijn handen liep ik richting de schuur, ik stak mijn hoofd voorzichtig om het hoekje en Josh begon meteen heel zenuwachtig te lachen... Ik gaf hem de test. “Er staat een plus toch?” We konden alleen maar lachen van de zenuwen en zaten vol ongeloof naar de test te staren. Toen kwamen bij mij de tranen. De volgende ochtend deed ik test nummer 2 en weer was de + heel duidelijk zichtbaar. We konden er niet meer omheen. We krijgen een kindje. Wat een wonder...