4 maanden ben je alweer!

Lieve Nino. Vrijdag 5 december ben je alweer 4 maanden oud. 4 maanden in ons leven. Het is alweer een jaar geleden dat wij ontdekten dat ik zwanger was. En wat was dat snel na 2 maanden gestopt te zijn met de pil. In eerste instantie dacht ik dan ook niks bij het over tijd zijn want de maand ervoor was ik ook nog niet regelmatig. Sorry voor de wijntjes die ik in die tijd nog gedronken heb ;). Gelukkig waren onze bloedbanen nog niet verbonden in die tijd dus heb je er als het goed is geen last van gehad. 

8 maanden hebben we de tijd gehad om naar je toe te leven. Het aan iedereen vertellen, je geslacht leren kennen, je naam bedenken, je kamertje klaar maken, spulletjes kopen en genieten van die steeds iets groter wordende buik. Gelukkig lag je erg inwendig dus viel de buik lange tijd erg mee en kon ik daardoor lang nog goed bewegen. Natuurlijk had ik wel wat last van zwangerschapskwaaltjes die het leven iets moeilijker maakten zoals de pijn in mijn stuitje, het constante plassen (beide vanaf het eerste trimester al) en het slaapprobleem. Vooral dat laatste was zwaar, waardoor ik in het tweede trimester minder ben gaan werken want mijn energie was gewoon weg.

Ik heb zo ontzettend genoten van mijn buik met jouw erin dat ik deze kwalen allemaal voor lief heb genomen (al heb ik ook wel de nodige klaag momentjes gehad hoor). Ik heb trots de buik geaccentueerd met topjes die ik boven de buik vast bond en met strakke jurken. Eigenlijk mis ik de buik nu nog wel een beetje.

Hoog zwanger zijn midden in de zomer hitte en over tijd gaan vond ik wel zwaar. Ik had geen geduld meer en jij liet op je wachten. Ik heb de laatste dagen veel in de tuin gezeten met mijn voeten in een badje. 

Uiteindelijk ben ik dan ingeleid met 41 weken vanwege mijn bloeddruk en kwam jij er al snel aan. De bevalling was zwaar (welke is dat niet) maar ik heb het zo niet in herinnering. Papa was erbij en heeft mijn hand steeds vast gehouden, wat een fijne steun was dat. En daar was je dan op 5 augustus een volmaakt klein (zo klein vond ik je niet) jongetje.

We hebben samen nog 2 nachtjes in het ziekenhuis doorgebracht vanwege mijn hoge bloeddruk. Daar heb je 's nachts lekker lopen schreeuwen en ik wist toen nog niet zo goed hoe ik je stil moest krijgen. Wat was het fijn om naar huis te gaan zodat ook papa mee kon gaan helpen. 

We hebben een hele lieve kraamhulp gehad die ons alle dingen heeft geleerd die we nog niet wisten en na een week is ze weg gegaan en hebben wij de zorg voor jouw met volste vertrouwen helemaal overgenomen.

De eerste 3 weken was papa vrij en hebben we heerlijk met z'n drieën gekeuveld. Wat een fijne tijd was dat. Wij leerden jou steeds beter kennen en konden je daarom steeds sneller troosten. Ook ik was snel weer lichamelijk hersteld. Toen papa weer moest werken was het vooral jij en ik door de dag heen. Jij was een engel van een baby en huilde alleen als er echt iets is zoals honger. Verder was je vooral rustig en vrolijk. Ik ben dan ook veel met je op pad geweest. Lekker terrasjes op met vriendinnen en jij vond het allemaal best. Wat een fijne manier om de verloftijd door te brengen.

Helaas komt aan alles een eind en moest ik toen jij bijna 3 maanden was weer beginnen met werken. Waar ik al de hele tijd zo een zin in had gehad was toch minder aantrekkelijk toen het eindelijk zover was. Jij moest vanaf nu 2 dagen naar opa en oma en 1 dag naar de kinderdagopvang. De andere dagen zorg ik nog lekker voor je. Dit is nog steeds ons ritme. Pas in het nieuwe jaar ga je twee dagen naar het kinderdagopvang. Ik ben langzamerhand wel weer gewend in het werk ritme en ook jij lijkt het heen en weer gaan prima te vinden. Gelukkig maar. 

In de tussen tijd ben je zo enorm gegroeid. Van een baby'tje wat helemaal niks kon naar een kindje wat zijn nekje overeind kan houden, wat als je vast gehouden wordt al eventjes kan blijven staan, wat kan lachen gericht naar mensen toe, wat dingen kan vast pakken en je hebt zelfs al een keertje omgerold. Wat ben je toch een knapperd en wat is het toch leuk om jouw ontwikkelingen van zo dichtbij te mogen mee maken. Ik ben zo benieuwd wat het leven jouw nog allemaal zal brengen.

Ik hoop in ieder geval veel geluk en plezier.