Snap
  • Zwanger

3/7: Onderbroeken a la oma

Van uitstel komt afstel. In de meeste gevallen. Ditmaal kom ik er niet onderuit maar...mission accomplished!

Allereerst 'excuses' aan mijn dierbare mee-aftellers die door afwezigheid van de blog dachten dat ik aan het bevallen was. Het is deze week mijn bedoeling om van elke dag, tot aan de uitgerekende datum a.s. zondag, een blog te schrijven. Gister kon ik er helaas niet aan voldoen. Na mijn onderbroeken missie, daar straks meer over, ben ik thuis heerlijk op de bank in slaap gevallen en pas tegen 23.30 uur wakker geworden. Enerzijds een beetje dizzy van het slapen en anderzijds denkend dat rond dat tijdstip niemand meer mijn blog van die dag zou lezen, besloot ik om de blog vandaag te schrijven. Echter wat schetste mijn verbazing maar vulde ook mijn hart met warmte, de mee-aftellers hier op MAMAPLAATS dachten door het ontbreken van de blog dat de bevalling was begonnen. Een aantal heel hartelijke berichten hierover heb ik beantwoord dat dit nog niet het geval is maar hoe lief dat ik omringd word door aandacht en belangstelling.

Gisteren was sowieso een dag waarbij als een domino effect vele vrienden nieuwsgierig een bericht stuurden met hoe het ervoor stond, of er al gerommel in de trommel was en of ik het nog trek. Mijn vriendenkring lijkt inmiddels nog ongeduldiger te worden dan ikzelf. Ook hier geldt dat ik mij enorm geliefd voel met zoveel oprechte aandacht. 

Terug naar de missie van gister: onderbroeken a la oma. Jullie kennen de gezegdes 'van uitstel komt afstel' en 'save the best for last', beide gezegdes gaan in dit geval niet op en ik kom er ook niet onderuit. Onderbroeken a la oma heb ik nu lang genoeg voor me uit geschoven maar langer uitstellen is niet mogelijk. En 'save the best for last'? Deze tentdoeken zijn echt niet 'the best for last'. 
Mijn weldenkend brein weet ook wel dat ik die kraammatrassen niet in een uitdagend zwoele sexy string gepropt krijg. En met de kans op (een tros) aambeien zit ik ook niet te wachten op een uiterst dun kittig touwtje tussen mijn twee helften. 
Er zit dus niet anders op dan richting een lingeriewinkel te gaan en een stapel onderbroeken a la oma te passen, in ook nog eens een maat groter dan gewoonlijk. 
Bij de lingeriewinkel aangekomen ga ik doelgericht richting de rekken met 'comfortabele' onderbroeken a la oma. De winkeldame al kijkend naar mijn buik weet hoe laat het is en zegt 'ik heb ze ook aan gemoeten'. Bedankend voor de support knipoog ik naar haar en begeef mij richting de paskamers. Ik wil helemaal niet passen. Geen zin om uit te kleden, om te bukken en maagzuur op te voelen komen, met een verhit rood hoofd weer de paskamer uit te moeten maar ik heb al helemaal geen zin om weer terug te komen als ik het thuis pas en erachter kom dat de maat niet goed is. 'Ik wil niet' doet er even niet toe en ik ontdoe mij van mijn jas, schoenen, broek en ondergoed. Die o zo comfortabele onderbroek omhoog en goh warempel het aangezicht valt nog mee, sluit best mooi aan. Voor the time being dan wel te verstaan he!

Aangekleed, gebruik gemaakt van het toilet en drie stuks betaald, sta ik even later buiten. Thuis gaan ze het koffertje in, vol verwachting wachtend op de kraammatrassen...

Onderbroeken a la oma. Mission accomplished. 

8 jaar geleden

Ik heb mijn gedachte van wanneer ze wordt geboren bijgesteld en denk nu dat het toch een week extra wordt. Geeft niets, geduld is een schone zaak ;-)...

8 jaar geleden

Haha bij zo'n mooie buik staat alles ;) Ik heb het gister trouwens tot 23:40 volgehouden om te wachten op je blog... Toen moest ik ook echt mijn eigen bed weer opzoeken. Ik ben blij dat je vandaag wat eerder bent! Nog maar 4 nachtjes en dan is de datum! Ik vind het zeker spannend! Heel veel succes en ik lees je morgen weer. Zo niet dan ga ik er echt wel vanuit dat je prinsesje er is hoor! ;)