Snap
  • Zwanger
  • zwangerschap
  • proud
  • Mamavantwee
  • Eersteblog

3 maanden samen en zwanger

Mijn eerste bog, daar gaan we dan... Super spannend om te gaan schrijven over mijn afgelopen jaren maar na lang twijfelen ga ik er voor. Ik heb besloten om bij het begin te beginnen dus we gaan even een aantal jaren terug.

2017:

Een ontzettend gelukkige vrijgezel die helemaal niet opzoek is naar een relatie komt natuurlijk de man van haar leven tegen. Op tinder notabene!!! Ja i know, een heel romantisch verhaal is het niet maar het is wat het is.

Na onze eerste date wist ik het meteen, dit is de man die ik wil. En zo geschiedde. Aangezien hij in de stad woonde waar ik werkte woonden we praktisch na 2 weken al samen. Super snel natuurlijk maar als je beide al langere relaties achter de rug hebt weet je wanneer iets echt goed zit. We hadden afgesproken dat ik na mijn reis door Sri Lanka officieel al mijn spullen over zou huizen en dat we vanuit daar opzoek gingen naar een groter appartement voor ons twee.

Tijdens mijn reis door Sri Lanka was ik totaal niet mijzelf. Ik kon alleen maar huilen, was bizar moe en heb bijna 2 weken gedacht dat ik een gekke voedselvergiftiging had opgelopen. Een paar dagen voor ik richting Nederland ging werd ik keurig optijd ongesteld dus daar kon mijn "mood" niet vandaan komen... dacht ik!

Eenmaal terug in Nederland bekroop steeds meer het gevoel dat ik wel eens zwanger kon zijn. Mijn menstruatie zette niet echt door en de vage klachten hielden aan. Dus een zwangerschapstest werd gekocht en na een aantal spannende minuten in de avond bleek deze negatief.

Gek als ik daar nu aan terugdenk, want jeetje wat was ik opgelucht dat deze negatief was, we kende elkaar nog maar zo kort.

Toch ken ik mijn lichaam goed en de uitslag van de test hield me de hele nacht bezig. De ochtend daarna besloot ik de test stiekem uit de prullenbak te vissen om te kijken of we wel goed hadden gekeken. Ik moest met mijn zaklamp schijnen om het 2e streepje te zien maar OMG het is een streepje. Een 2e streepje wat er gisteren nog niet zat. Ja het kon een indroogstreepje zijn maar alles in mijn lijf schreeuwde dat ik zwanger was.

Tijdens mijn pauze op het werk wist ik niet hoe snel ik naar de apotheek moest sprinten en kocht een clear blue week indicator. Ik wilde gewoon lezen, zwanger of niet zwanger en geen vaag streepje daartussenin. Ik had mezelf zo voorgenomen deze thuis, samen met mijn vriend, te doen maar aangezien ik mega ongeduldig ben kon ik mezelf niet in bedwang houden. De eerst volgende pauze sloot in mezelf op op de wc en besloot de uitslag op mijn kantoor te lezen. 3 minuten zou het duren maar ik was de wc nog niet uit en BAM, zwanger 2/3 weken... Zwanger, o mijn god ik ben zwanger. We kennen elkaar 3 maanden en ik ben zwanger. Hoe gaat we dit in vredesnaam doen?!

Het appartement voor ons tweetjes werd een huis voor 3e. We zijn nu 3 jaar en 2 kinderen verder en ja alles is in een snel vaart gegaan. Zo was onze eerste vakantie met zijn 3e, leerde we elkaars vrienden kennen terwijl we het grote nieuws vertelde en ga je van 0 tot 100 in een paar maanden over al je schaamte heen waar een gemiddelde relatie minstens 5 jaar voor nodig heeft.

Vanaf het eerste moment ben ik onwijs trots. Trots op onze relatie, trots op hoe we er vanaf dag één voor zijn gegaan, trots op mijn lichaam en vooral trots op onze eerst liefdesbaby.

Hoe mij verhaal verder gaat lees je snel in mijn volgende blog en geloof me we hebben wat bewogen jaren achter de rug!

Liefs, Mama.Nimm&Fië