2/7 avondeditie: Platvoet is de naam

Waar de middag zeer aangenaam eindigde, nam de avond het over. Mijn broer en schoonzus kwamen eten en nog eenmaal over de bolle buik aaien. Ook voor hun een bijzonder spannende tijd, zij worden voor het eerst oom en tante.
Ze hebben er beide een lange dag op zitten en ook nog eens een autorit van Tilburg naar Blaricum dus een voedzame én lekkere maaltijd is op z'n plaats. Einde middag begeef ik mij richting de keuken; parpadelle met homemade tomatensaus en een frisse salade. Niet te ingewikkeld en langdradig, lang staan is nu best een uitdaging. Een uitdaging die ik liever uit de weg ga. 

Na een uurtje is alles gereed en laat mezelf op de bank glijden. Ik kijk naar mijn voeten en schiet zo hard in de lach dat ik net zo snel weer van de bank af kom en mezelf moet voorzien van een schoon ondergoed. Daarna heb ik nog steeds de slappe lach te pakken. Enkel en alleen om mijzelf, of beter gezegd om mijn voeten. Plat. Dik. Opgezwollen. Vormloos. Het is net Platvoet. Ja, ik ben Platvoet. Aangenaam :-). 

Ik mag mijzelf gelukkig prijzen dat ik van opgezwollen voeten nog maar sinds kort, lees zo'n anderhalve week, last heb en de zwangerschap loopt al richting het eind. Hoor wel eens anders. Klagen zal ik dus niet, nee maak er gewoon zelfspot van. 
Hoe loopt Platvoet? Een beetje stampend. En Platvoet met een bolle buik? Stampend, schuivend en waggelend. Lachkick! 

Als ik sta, loop of zit met de voeten naar beneden is er van de opgezwollen vormloze klompjes weinig te zien. Tot ze omhoog gaan... We hebben inmiddels gezellig genoten van de Italiaanse dish en nemen plaats in de zitkamer. Mijn broer kan het niet laten mijn voeten, al rustend op de fitnessbal, van dichtbij te bekijken en er zachtjes in te drukken alsof het de schattige wangetjes van een pasgeboren baby zijn. Terwijl mijn voeten aandachtig worden bekeken besef ik mij wat voor een impact de zwangere buik en alle extra kilo's op de voeten hebben. Heel logisch maar niet iets waar ik steeds bij stil sta. Niemand denk ik. Al het gewicht rust op de voeten, de voeten die het hele lichaam moet voortbewegen en niet om die extra kilo's hebben gevraagd. Ongevraagd opgezadeld worden met, dat vraagt natuurlijk om de nodige weerstand. Met als resultaat 'hoi Platvoet hier'. 

Het voeteinden van ons bed staat bij mijn deel al enkele dagen omhoog, het overtollige vocht kan dan makkelijker wegstromen. En vanaf nu ligt ook de fitnessbal in de zitkamer zodat elke avond mijn voeten een welverdiend rustmoment krijgen. Al heb ik ze maar een uur belast, Platvoet zal haar rust krijgen. 

Mini-me kan de zelfspot van mama volgens mij ook wel waarderen en is al geruime tijd druk aan het hobbel de bobbelen in de buik. Ach kind, voor jou doe ik het allemaal en laat het toe. Platvoet en haar zwangerschap :-). Het is nog steeds genieten en een klein beetje afzien. 

De laptop gaat dicht. Netflix gaat aan. Thee en chocolade staan. Alle lieve mama's en mama's in spe, nog een fijne avond en lekker slapen straks.