Snap
  • Zwanger
  • zwangerschap
  • genderreveal
  • Zwangernaverlies
  • regenboogzwangerschap
  • guo2

24 weken zwanger, gender reveal en GUO2

24 weken Zwanger, wat een mijlpaal. Vanaf vandaag ben je levensvatbaar! Wilt niet zeggen dat je nu al geboren mag worden hoor. Groei nog maar even door in mama's buik!

In eerste instantie wilde wij het geslacht van de baby voor ons houden en niet delen.

Vorige week bedacht ik mij, en wilde ik in het weekend alsnog een leuk taartje bakken en samen met mijn ouders het leuke nieuwtje onthullen.

Van het weekend ging ik zelf aan de bak. Ik bak werkelijk nooit, op enkele keren cupcakes, muffins en brownies na. Voor de allereerste keer een laagjes taart, met botercreme en aardbeien. Afgesmeerd met nog meer botercreme (gemengd met oreo's) en versierd met oreo en brownie stukjes. Wat een werk.

Maandagavond besloten wij met de taart naar oma en opa te gaan (overgrootoma en opa). Bewust hebben wij het vrij klein gehouden. Mijn eigen ouders waren aanwezig, en mijn broertje. En onze meisjes natuurlijk!

Als eerste kregen wij nog even de kadootjes van oma en opa, van vakantie in Mallorca. De meisjes een prachtige strandlaken, en voor de baby een superleuk, groen rompertje! Mini hulk!

Oma vond het reuze spannend. De een dacht aan roze, de ander dacht direct aan blauw!

Overgrootoma kreeg de eer om de taart aan te snijden. GROEN zegt ze. Uh? Ik wist niet hoe de taart van binnen was uitgevallen, zat de botercreme nog mooi? Waren de aarbeien niet gezakt. Of waren de lagen ingezakt? Was de kleur, verkleurd?

Na ons in spanning te hebben gehouden, haalde ze een stuk eruit!

BLAUW! Hij is blauw! Gillende keukenmeiden, haha. (overgroot)oma moest even nadenken. Blauw, wat betekend dat? Een jongetje! Wij zijn in verwachting van een jongetje, een zoon! Een broertje!

'Had (overgroot)opa toch even gelijk'!

De taart was heerlijk, al zeg ik het zelf. Machtig, maar erg lekker!

Hoewel ik het superleuk vind, om zwangerschap te zijn van een zoon. Vooral na 2 gezonde(en voldragen) meiden. Vind ik het ook doodeng.

Vooral na de zwangerschap en bevalling van Storm. Ga ik vergelijken? Kan ik mijn focus leggen op deze zwangerschap en baby, en toch Storm niet vergeten. Wat is eerlijk tegenover deze baby, en wat is eerlijk tegenover Storm? Hoe kan ik leren, evenveel te houden van beiden zonen? De een op deze aardbol, de ander tussen de sterren? Vooruitkijkend naar het kleine mannetje dat straks geboren gaat worden. Hoe kan ik beiden kindjes verweven? Een plekje geven. Geen van hen, behandelen als minder?

Vandaag ben ik 24 weken zwanger. Vanaf vandaag ben je levensvatbaar! Een enorme mijlpaal voor ons. Hoewel de angst nog steeds om de hoek staat, merk ik dat ik nu meer kan genieten. Van mijn bolle buik, de echo's. De schopjes in mijn buik! Dat voelt goed. Een kleine geruststelling. Ik heb Storm nooit gevoeld.

Vandaag hadden wij ook onze GUO2. Vorige keer werd ons verteld, dat ons kleintje een groeiachterstand zou kunnen hebben. Er werd weerstand gemeten in mijn bloedvaten. In combinatie, zou dat kunnen wijzen op een slechtwerkende placenta. Een vergrote kans op zwangerschapsvergiftiging.

Vandaag hebben wij iets beter nieuws gekregen! Hij is wel gegroeid! Duidelijk te zien, alleen vrij klein. P7. Betekend dat 7% van de kindjes (gemiddeld) kleiner is, en 93% groter. Wilt niet zeggen dat dat direct foute boel is. Wel willen ze het goed in de gaten houden. Kijken of de groei blijft stijgen. En ze houden de weerstand in mijn bloedvaten in de gaten. Deze bleek aanzienlijk minder dan de vorige keer. Maar dat kan gaan schommelen. Volgende week, volgende maand. Misschien zelfs pas op het einde.

Wel mogen wij onder controle blijven van onze huidige gynaecologe. (Vorige keer werd gesproken over controle in een ander ziekenhuis namelijk). Wij krijgen wekelijkse dopplermetingen (Om de weerstand in de gaten te houden) en groeiecho's om de groei van ons kleine mannetje in de gaten te houden.

Een klein mannetje, met een klein hoofdje.

Vandaag zou ze (MUMC) contact opnemen met mijn eigen gynaecologe (Zuyderland) om te bespreken. Morgen heb ik controle. Maar man, 24 weken! We made it. Voelt als een nieuwe mijlpaal. Iedere dag, week, maand is er weer bij. Of ik dit gevoel deze zwangerschap nog kwijtraak? Verwacht het niet. De angst is continu aanwezig.

Dat huiltje na de bevalling, daar wacht ik op. 

www.rainbowafterstorm.nl

4 jaar geleden

Het is natuurlijk niet te vergelijken, maar wij hebben ons eerste kindje verloren door een miskraam. Wij hebben dit kindje Robin genoemd en ik ben er rotsvast van overtuigd dat Robin een jongetje was. Zes jaar later was ik, na 2 dochters, zwanger van ons derde kindje en weer was ik er zeker van dat het een jongetje zou zijn. Dat klopte ook helemaal ?. Ons zoontje heet Liam Nino Robin. Zo leeft zijn broertje voort in hem en blijft hij altijd onderdeel van ons gezin. Misschien dat jij dit ook een mooie manier zou vinden om jouw Storm, ook voor de buitenwereld, bij je kindje en je gezin te betrekken. In ieder geval veel sterkte met het verlies van je zoontje en veel liefde en geluk met je Regenboog. ??