4 jaar geleden
#2 Mini on his/her way
Onwerkelijk totdat je de eerste echo ziet.
En dan gaat alles in vogelvlucht voorbij.
Wauw, ik ben zwanger en wat nu?
In eerste instantie kan je, je het niet voorstellen dat je zwanger bent. Ook ik had dit op dat moment, ik geloofde het niet. Natuurlijk had ik door dat mijn lichaam anders aanvoelde, gevoeliger was etc. Maar echt geloven na een test dat je zwanger bent dat duurt echt nog wel eventjes.
Mijn vriend en ik keken elkaar en zeiden eigenlijk tegen elkaar "oke wat nu?" 'maar naar de dokter bellen zeker?'. En dat deden we we zijn samen naar de dokter geweest maar zij zei ook dat ze er niks verder aan kon doen een positieve test is een positieve test daar kan zij niks aan veranderen. Ze gaf ons de tip om een afspraak te maken met de verloskundige.
Na het bezoek heb ik op internet gekeken naar verloskundige praktijken in de buurt in kwam uit bij 1 die mij wel aansprak. Heel bijzonder dat je dan eigenlijk vanaf internet een goed gevoel kan krijgen bij een bepaalde site. Daar ging dan invullen van het aanmeldformulier en daarna maar wachten op een telefoontje. Dat telefoontje kwam eigenlijk vrij snel en daar hing ik aan de telefoon met een veel te enthousiaste medewerkster die ons gefeliciteerde met de zwangerschap. En echt als iemand dat tegen je zegt met zoveel enthousiasme is dat ongelofelijk raar omdat het eigenlijk nog zo onwerkelijk is.
De eerste afspraak bij de verloskundige is dat ook. Je krijgt een vragenlijst over jezelf, je partner en familieleden. En daarna een doorverwijzing voor een eerste echo. Bij mij was dit noodzakelijk omdat we niet precies wisten hoelang ik al zwanger was.
Daar gingen we dan een week later richting de echoscopist. En daar werd het bevestigd "u bent 8 weken zwanger mevrouw" echt geloof me als je daar bent geweest en je ziet een piep klein hartje bewegen dan ben je gewoon spontaan "VERLIEFD" en komt het besef en is al die onzekerheid ineens verdwenen. 'WIJ ZIJN ZWANGER'
en wat nu ; hoe vertellen we dit onze familie en vrienden?