Snap
  • Zwanger
  • #zwanger
  • #echo
  • #dysmatuur
  • #stilgeboren
  • Covid19

15 oktober 2020, zwanger!

Op 5 oktober 2020 testte ik positief op het corona-virus. De medewerker van de GGD vroeg me of ik zwanger was. Ik gaf aan dat dit mogelijk was, maar dat we nog niet getest hadden. Er zou uitgezocht worden of de besmetting mogelijk gevolgen had voor een eventuele zwangerschap en ik zou hierover teruggebeld worden.

Een paar uur later werd ik teruggebeld en kreeg ik te horen dat er geen verhoogd risico was voor de zwangerschap. 

We woonden op dat moment bij mijn schoonouders in huis omdat ons eigen huis verkocht was en we wachtten tot ons nieuwbouwhuis klaar zou zijn. Ik ging in isolatie om te voorkomen dat ik twee gezinnen zou besmetten. Eten werd naar mijn kamer gebracht en ik kon mijn kinderen en Thomas niet knuffelen. Iedereen, behalve mijn dochter, testte gelukkig negatief op het virus. Lotte had gelukkig geen symptomen.

Op 15 oktober waren mijn klachten over en mocht ik uit isolatie. Ik was erg moe, maar dat kon nog een nasleep zijn van het virus. Maar ik was ook nog niet ongesteld geworden. We besloten daarom die dag een zwangerschapstest te doen en deze was positief! We konden het nauwelijks geloven, zo snel! 

We waren toen vooral bezig met (zo voelt het nu) onbenullige dingen, zoals: hoe houden we de zwangerschap voor onze (schoon)ouders verborgen nu we met elkaar in een huis wonen? Ik dronk bijvoorbeeld geen koffie meer om te kans op een groeiachterstand te verkleinen (onze zoon Niek was namelijk dysmatuur). Dit viel op omdat ik normaalgesproken graag koffie drink. Ook ging ik vaak al vroeg naar bed en moest ik er 's nachts vaak uit om te plassen. 

Ik had veel last van mijn hormonen. Ik kon niet wachten tot ons huis af was, ik miste mijn privacy. Vooral Thomas heeft het te verduren gehad. Maar ik was ontzettend dankbaar voor deze zwangerschap. Ik keek er naar uit om nog een kindje in mijn armen te mogen hebben!