Als het leren drinken niet vanzelf gaat

Dag mama’s!

Op mijn Instagram @thebluecloud2020 kreeg ik een privé bericht van een oplettende volger! Zij vroeg mij hoe het zit met het feit dat mijn kleine man op best veel foto’s een slap op heeft! En dat klopt. Eigenlijk heeft hij chronisch een slap om en haal ik deze alleen soms weg voor een foto.

Toen Quin net geboren was hebben we geprobeerd hem aan de borst te leggen. Wat een hele hoop gekrijs en protest opleverde. We probeerden alle houdingen, alle tijden en later ook alle flessen en spenen, maar alles leidde alleen maar tot enorme driftbuien bij ons kleintje en er ging daardoor geen hap naar binnen dachten wij. Het enige wat we konden doen was met de pink voeden met een klein slangetje aan onze pink getaped waarmee we met een spuit steeds kleine beetjes melk gaven.

We schakelde de lactatiekundige in, en na een snel mond onderzoek stond het als een paal boven water. Quin zijn tongriem zat vast gegroeid aan zijn onderkaak en zijn bovenlipriempje aan zijn bovenkaak. Wat een schrik maar ook opluchting. De boosheid van onze kleine man kwam dus van de frustratie wel te willen drinken maar dit fysiek gewoon niet te kunnen.

Een week later konden we terecht bij een gespecialiseerde dokter die beide riempjes kon klieven. Op die ingreep zelf ga ik niet teveel in, want wat was dat verschrikkelijk. Maar direct erna werd hij aan mijn borst gelegd en dronk hij gulzig. Het was dus niet voor niets geweest.

Helaas was in de tussentijd door het kolven mijn productie niet genoeg gestimuleerd en zodanig afgenomen dat ik het met alle toeters en bellen en tactieken alsnog met geen mogelijkheid omhoog kreeg. Na 6 weken lang proberen ben ik ermee gestopt. Een keuze die ik eigenlijk veel eerder had moeten maken want wat een ontspanning voor ons beide!!!

Toen dronk ons mannetje geweldig uit de fles! Maar steeds tussen zijn flessen door spuugde hij flinke golven. Zelf vond hij het geen probleem, hij moest er meestal juist heel hard om lachen. Omdat het toch wel veel meer was dan mondjes maat hebben we toch advies gevraagd bij onze antroposofische huisarts. Haar tip: zolang hij er zelf geen last van heeft, niets aan doen! Zodra hij hapjes gaat leren eten wordt vanzelf dat klepje sterker en verminderd de reflux. Voor de rest deden we alles al wat we konden; de voeding indikken, rechtop voeden, veel tussendoor laten boeren en na het voeden minstens 20 minuten rechtop houden. Het maakt allemaal geen verschil.

Ons mannetje is blij en geeft er helemaal niets om. Ik doe de was met liefde 100x extra en over een maand kunnen we met de eerste hapjes beginnen💪🏻