#1 Foto's en dagboeken.

Het is al weer een aantal weken geleden dat ik verhuisd ben. Het hele huis is zo goed als klaar. Hier en daar moeten er nog wat kleine dingen gedaan worden, maar er kan in geleefd worden. Verder zijn er nog wat dozen die uitgepakt moeten worden.

Omdat het rustig is in huis en ik verder geen huishoudelijke klusjes meer kan bedenken besluit ik om naar de zolder te gaan. Het is er muisstil. Het enige wat ik hoor zijn de geluiden van een auto die net voorbij rijdt. Daarna is het weer muisstil. Op de zolder vind ik de dozen die uitgepakt moeten worden. Het zijn vooral dozen met daarin spullen uit mijn jeugd. Daarnaast staan enkele er dozen die nog uit het huis van mijn ouders komen. Tja, mijn pap en mam. Wat mis ik die twee. Ik zal ze nooit meer terug zien. Een traan rolt over mijn wang als ik de dozen zie en terug denk aan die ene bewuste dag. De dag waarop mijn hele leven compleet over de kop gehaald werd.

Ik pak een van die dozen, maak die open en het eerste wat ik eruit pak is een fotoboek. Het ruikt wat muf. Het fotoboek is ook al bijna net zo oud als ik ben. Ik ga op de schommelstoel zitten die onder het dakraam staat. De zon schijnt naar binnen en ik voel de warmte op mijn huid. Ik doe het fotoboek open en zie op de eerste pagina twee ingeplakte foto's van het kleine huis wat voor mij heel bekend is. Zo bekend zelfs dat er een rilling over mijn rug gaat. Daar hebben mijn broer Dennis en ik onze ouders voor het laatst gezien, ons ouderlijk huis. Het beeld daaraan staat nog steeds in mijn geheugen gegrift. Ook dat huis zal ik nooit meer terug zien. Het is namelijk afgebroken.

Ik sla de bladzijde om en zie op de linker pagina drie foto's waarvan één een gezinsfoto is. Mijn ouders, Dennis en ik staan erop. Dan een foto waar mijn vader alleen op staat en eentje van mijn moeder. Op de andere pagina zie ik een foto van Dennis als vierjarige. Op de foto eronder sta ik als een peuter van bijna drie jaar. Al die foto's zijn gemaakt op de dag dat wij als gezin in dat huis zijn gaan wonen, heel ver weg van de grote stad waar we geboren zijn en bijna aan de andere kant van Nederland in een heel klein dorpje. We leefden in die tijd in armoede. Mijn ouders hadden nauwelijks geld om rond te komen. Dat was een van de redenen dat mijn ouders besloten om te verhuizen. Het bleek later dat er nog een andere hele belangrijke reden was waarom wij verhuisd waren.

Ik klap het fotoboek dicht en leg het naast de schommelstoel op een klein tafeltje. Ik heb even geen zin meer om verder door het fotoboek te bladeren, omdat het te pijnlijk is. 'Dat komt een andere keer wel.' denk ik bij mijzelf. Ik loop terug naar de dozen en open er eentje waar mijn dagboeken in zitten. 

Ik pak het bovenste dagboek uit de doos, ook al is dit niet het eerste dagboek waarin ik heb geschreven. Ik blader er een poosje doorheen en stop halverwege bij een bladzijde waar ik over mijn laatste maanden in mijn één na laatste HAVO jaar geschreven heb. Ik lees een stukje en ik herinner me het als de dag van gisteren. Het was de dag voor die bewuste dag dat mijn hele leven compleet overhoop gehaald werd.

Hier lees je het vervolg: https://mamaplaats.nl/blog/nieuws/2-de-dag-voor