3 jaar geleden
''ODE AAN MIJN VENT''
'even een dikke shout out naar mijn man'
Laten we beginnen bij een zwangerschap, niet altijd de makkelijkste tijd voor een man, we zijn niet allemaal gelukkig veranderd in een helse vrouw tijdens de zwangerschap, maar toch wel iets waar zij ook mee moeten dealen 9 maanden lang. Een bevalling nou toch wel ook respect voor mijn man die heeft mij zo gesteund en geholpen! en ja voor de vrouw is het zeker een ander verhaal maar toch besef ik me de laatste tijd dat ik echt veel heb en heb gehad aan mijn vent!
Soms snap ik helemaal niets van een man hoor .. denk andersom net zo ! daarom heb ik een tijd terug het boek mannen van mars en vrouwen van venus gelezen! kan je zeggen echt een aanrader! om toch een beetje te begrijpen waarom wij zo zijn zoals we zijn en denken zoals we doen, en de mannen idem! Want ik vind het knap als er stellen zijn die elkaar maar door en door begrijpen , of nooit ruzie hebben , ik vind het knap als dat het geval is! zou ik dat zelf zo willen , nee absoluut niet ! een discussie af en toe ''HEERLUKKK'' zo leer je elkaar ook weer beter kennen toch en misschien begrijpen?
Een vrouw .. ( ik ) kan ook best zeuren .. vrouw eigen? vrouwen als er ruzie is kan het soms vooral met andere vrouwen weken duren... maar mannen die kunnen de dag erna een biertje drinken en het is weer goed .. man man wat lijkt me dat toch heerlijk! gezien ik zelf een rot verleden heb met ellende en ruzies , heb daar echt een hekel aan Maar dus ook besef ik me dat het voor mijn vent ook wel eens zwaar is dat gezeur van die vrouw! ,
Ik ben zelf chronisch ziek en Rick mijn wederhelft heeft zo veel voor zijn kiezen gehad! een partner die al 1,5 jaar liep te tubben met haar gezondheid! niet meer kon werken, omdat ik zo ziek was lichamelijk! Zord van de kids viel een groter deel op zijn schouders , het huishouden en noem maar op, ik kreeg door mijn ziekte een angststoornis en daardoor dorst ik niets meer , een boodschap was al te veel, naar mijn ouders ging ik niet meer of waar dan ook, alles omdat ik zo iets engs had mee gemaakt met mijn hart en mijn ziekte, na veel juiste therapie en steun van de juiste mensen ! ben ik daar uit gekomen , mijn ziekte die is er en ik weet daar nu mee om te gaan. Dus ook voor dit deel een ode aan mijn lieve man! voor alles wat hij gedaan heeft en wat misschien ook wel vanzelfsprekend is , toch heb ik het ook te weinig gezegd of over na gedacht! Hij is dan wel niet die romantische man of grote prater, maar wel een perfecte vader en steun voor mij en dat vind ik nog wel tig keer belangrijker!
Daarom sta ik even stil bij het moment dat ik hem zeer dankbaar ben als partner en vader van mijn kindjes!
''ODE AAN MIJN MAN''
