“Nee dat is echt mijn type niet!”

Al weken, nee maanden! Keek ik uit naar de bruiloft van mijn nicht, mijn eerste bruiloft, want dat had ik nog nooit meegemaakt. Zij ging trouwen met een italiaan, en wij zelf zijn ook van italiaanse afkomst, dus dat beloofde wat voor het feest! Maar wat ik niet wist is dat ik daar de man zou ontmoeten die mijn leven voorgoed zal veranderen..

Mijn vader is geboren in Sardinië en pas op een latere leeftijd naar Nederland gekomen, daar dat mijn moeders vader in Indonesië geboren is maakt mij dat een halfbloed Sardijn. Mijn nicht ging trouwen met een Siciliaanse man, wat bij echte Sardijnen normaal gesproken een echte no-go is. Maar omdat het zo’n lieve man is werd er graag een uitzondering gemaakt door onze familie.

Al een jaar lang was ik aan het sukkelen in de liefde. Elke week weer een tindermatch waar ik niet mee af durfde te spreken of weer een jongen die ik had leren kennen wat zich alleen maar bezighield met tientallen andere meisjes, uitgaan en drugs. Ik vond nooit mijn mister Right. En al een jaar lang was de vriend van mijn nicht (inmiddels haar man nu) mij foto’s aan het laten zien van zijn neef en telkens aan het vragen, “Giu is mijn neef niks voor jou?” Waar op ik elke keer opnieuw antwoordde “Nee ik ken hem. Dat is dus echt mijn type niet!”

Na een avondje op stap had ik via een gemeenschappelijke vriend een jongen leren kennen waarvan ik dacht “dit is hem, mijn mister Right!” Maar helaas, kort nadat ik mijn maagdelijkheid verloor aan hem liep het alweer stuk. Ik was hier kapot van, hoe kon hij nou niet zien dat wij bij elkaar hoorde?! Tot op de dag van de bruiloft was ik er heilig van overtuigd dat we bij elkaar moesten en zouden zijn, hier wilde ik alles aan doen.

De dag van de bruiloft was aangebroken en het was een prachtige bruiloft met heel veel drukte en liefde. Ik was op dat moment erg bezig met sport en voeding en had dan ook al meer dan 6 maanden geen druppel alcohol meer gedronken dus je kunt je misschien voorstellen hoe al die wijntjes ineens op mij insloegen. Ik had tenslotte door de drukte nog niks kunnen eten.

Na het diner was ik wat aangesterkt maar nog steeds behoorlijk tipsy, maar goed mijn nicht trouwt maar een keer! Dus mijn broer bleef me wijntjes halen van de bar en we hadden het allemaal super gezellig op de dansvloer. En ja daar was hij hoor, de neef van de kersverse man van mijn nicht. Ik kon hem, van verhalen en van zien. Wat ik wist was dat hij een echte charmeur en player was, nog nooit een echte vaste vriendin gehad en vooral bezig met opstap gaan, meisjes en voetbal. Ugh, vreselijk zo’n vent.

Hij had inmiddels ook al aardig wat gedronken en omdat hij voetbalde op een hoog niveau dronk hij ook zelden, dus bij hem sloeg het ook behoorlijk in. Hij kwam naar me toe gelopen en zei: “pff jij hebt echt mooie ogen!” Waarop ik heel droog antwoordde: “oh ja? Vind je?” Na 5 minuten praten vroeg hij me om te dansen op het liedje Gente di mare van Umberto Tozzi en dat deden we. De rest van de avond hebben we gepraat over vanalles en wat, we waren tenslotte al dronken inmiddels en ik dacht ik zie hem toch nooit meer. Het feest kwam ten einde en zo ook ons dronken gesprek.

The day after: 

De dag erna werd ik wakker met een behoorlijke kater en een nieuw vriendschapsverzoek op facebook. Ja hoor, daar was hij weer. Ik accepteerde het verzoek en er ontstond gelijk een gesprek, hij legde uit dat hij het erg leuk en gezellig vond maar dat hij geniet van zijn single leven en niet op zoek was naar een relatie. Ook al was hij mijn type niet, hij was stiekem toch best leuk, dus dit bericht wimpelde ik snel af en ondanks dat ik de hele tijd op mn telefoon keek of hij niet nog iets gestuurd had, probeerde ik er geen aandacht meer aan te besteden. Het was er weer zo een hoor! 

Mijn oom en tante waren vanuit Sardinië naar hier gevlogen voor de bruiloft en we zaten met ons allen aan tafel toen mijn nicht en haar man aanbelden. Ze wilden gaan uiteten bij de griek, ik gaf aan een enorme kater te hebben maar ik wilde gewoon mee voor de gezelligheid. Eenmaal  bij de griek aangekomen zat het helemaal vol met welgeteld met 30 man familie leden waaronder ook Carmelo, de jongen van de bruiloft. Er was al geregeld dat ik naast hem kwam te zitten en de date na het etentje was ook al gepland. 

Dat werd het begin van een bloeiende liefde, want na die avond werden we onafscheidelijk en zagen we elkaar bijna elke avond.