5 jaar geleden
♡Kelly#30
Ik stormde naar beneden, mijn zus keek omhoog de trap op 'wat is er?' Ik had een glimlach van oor tot oor. Ik keek mijn zus aan, maar zei niks. Ik moest opschieten. Ik had maar 1,5 uur en dan stond hij hier. Mijn hart bonkte in mijn keel, of dit was van de spanning of omdat ik nu als een malloot door het huis rende..
Ik had nog niks ontvangen en ging naast mijn zus op mijn bed zitten. Ik keek haar even aan, 'en heb jij Marijn al gesproken?' Vroeg ik subtiel..
Kom op hoor, je weet toch dat hij je mist, dat is duidelijk zat!' Ik keek haar even doordringend aan 'wat maakt het uit wie de stap zet, jullie zijn beidde koppig en straks spreken jullie elkaar niet meer
mijn zus stond op en liep naar beneden om haar telefoon te pakken..