Snap
  • Relatie
  • gezin
  • liefde
  • Jeugdliefde
  • dorpsleven

De jongen in de ijssalon

Hoe we jaren later toch bij elkaar uitkwamen

15 jaar was ik, toen ik een 'crush' had op de jongen die in de ijssalon van ons dorp werkte. Ik woonde al ruim 10 jaar in het dorp, maar kende hem buiten de ijssalon eigenlijk helemaal niet! Toch viel ik als een blok voor hem.

Vaak ging ik samen met mijn broertje of een vriendin naar de ijssalon, maar deze keer besloot ik alleen te gaan en heel moedig te vragen om zijn nummer.. Maar helaas, hij had al een vriendin! Nou ja, pech gehad dan..

Ik heb in de tussentijd ook niet braaf op hem zitten wachten, hoor! 🤣

Maar in de zomer van 2018 was ik al een tijdje vrijgezel en besloot om samen met een vriendin een Tinderprofiel aan te maken..

Ik geloofde hier dus echt niet de liefde van mijn leven op te vinden, zo'n vleeskeuringsapp, maar ik dacht: Ach, wat kan het kwaad?

En jawel hoor.. Daar stond meneer dan, alleen 6 jaar later 🤪 

Vol adrenaline vertelde ik mijn vriendin het hele verhaal en die zei: "Uh ja? Like hem dan!" Oké, oké.. Huh? Wat? Nu al een match?! Hallo! Hier was ik mentaal niet op voorbereid! En toen kreeg ik ook nog gelijk een berichtje van hem:

"Jij woont toch een dorp verderop?", oh pfieuw.. Hij weet het gelukkig niet meer van de ijssalon! 😂

Ik deed alsof ik niet meer precies wist wie hij is, en vroeg hem heel nonchalant of hij niet ook in de ijssalon heeft gewerkt..

Uiteindelijk vroeg hij mij om mijn nummer, en die kreeg hij van mij dan wél! 😜

Na één dag appen, spraken we af, want hey, ik wist toch wel al een beetje wie ik voor me had.. Maar toen ik bij hem in de auto stapte, kreeg ik meteen een preek van hemzelf: "Nou zeg! Stap je zomaar bij een vreemde in de auto?!", maar na hem dan toch eerlijk te hebben verteld dat ik eigenlijk wel een beetje wist wie hij was, sloeg de vonk al snel over (bij zowel hem als mij). Ook hij gaf toe me vaker te hebben zien lopen door het dorp en stiekem wel benieuwd te zijn naar wie ik was!

Onze ouders kenden mekaar schijnbaar wel al een beetje, en zijn zusje kende ik ook nog van vroeger, maar ik wist niet dat ze een oudere broer had!

De reden dat ik hem eerder nog niet kende, is dat hij 6 jaar ouder is dan ik en we daardoor niet met dezelfde groep mensen omgingen binnen het dorp.

Eén jaar later besloten we al om voor een kindje te gaan (mocht dit tenminste lukken): We hadden namelijk allebei een grote kinderwens en het ging heel goed tussen ons. Dus ja, het was snel, maar het voelde gewoon goed! 🥰

Ik werd ook al heel snel zwanger, maar helaas kwam het embryo na een aantal weken al af.. Ik verwachtte daarna niet binnen korte tijd opnieuw zwanger te worden (al hoopten we dit wel), maar was ook niet opnieuw aan de anticonceptie begonnen. En toen was het ineens gelijk weer raak!

Tot de eerste echo durfden we allebei niet te blij te zijn, maar toen we het kloppend hartje zagen, waren we allebei zo gelukkig!

De zwangerschap is, zoals jullie in mijn andere blogs kunnen lezen, heel moeizaam verlopen en we hadden eigenlijk niet verwacht dat dit embryo het wél zou redden, maar inmiddels zijn we al bijna 7 maanden trotse papa en mama van Nola!

Ik ben nog steeds heel erg blij met Rick, niet alleen als partner, maar ook als papa van Nola!

Die 'crush' ruim 7,5 jaar geleden was dus niet voor niets. ❤️

3 jaar geleden

Leuk, mijn man en ik waren van de categorie 'oude liefde roest niet'. Hoewel we in onze tienerjaren geen relatie hadden waren ook wij dol op elkaar. Het mocht er alleen nooit van komen. Steeds had hij een vriendin of ik had een vriendje. 15 jaar later, hij 2 kindjes en ik ook een kindje was cupido toch eindelijk aan onze zijde. Wij hebben er op dat moment ook geen gras over laten groeien en hij vroeg mij na 3 maanden al ten huwelijk en na 1,5 jaar zijn we getrouwd ! Geen kindje helaas, want samen hebben we er al 3. Hoewel we eigenlijk wél samen een kindje willen zegt het verstand dat het misschien beter is van niet. (moeilijk) Veel geluk samen !