De 5 meest gestelde vragen

Ben je dan nu ineens lesbisch?

Deze vraag kreeg ik vooral in het begin toen duidelijk werd dat Erica en ik samen bleven als koppel en als vrouw en vrouw verder zullen gaan. Meestal beantwoord ik die vraag met een vraag terug. Hoe zie jij ons? En wat vind jij zelf het prettigst om ons te omschrijven als je het over ons hebt? Zelf geef ik onze relatie namelijk liever geen hokje want ik vind die hokjes nergens voor nodig. Maar een ander kan het juist fijn vinden om het een hokje te geven en om die reden laat ik de ander dan zelf een hokje kiezen. Lesbisch, homo, biseksueel, panseksueel,  hetro queer transgender cisgender afgelopen jaren heb ik veel namen voorbij zien komen die aangeven hoe iemand zich voelt of tot aangetrokken voelt en dan heb ik ongetwijfeld nog niets eens alles benoemd. En voor al deze 'hokjes' bestaan er ook nog eens vlaggen naast de bekende regenboogvlag. Als ik heel eerlijk ben en daarmee wil ik niemand mee voor het hoofd stoten heb ik zelf helemaal niets met al die benoemingen en vlaggen oftewel hokjes. Ik zie enkel mensen, en gelijke. Veel mensen strijden al langer voor gelijkheid voor het LGBTQIA+, maar voor mijn gevoel zouden dan juist al deze hokjes juist minder zichtbaar gemaakt moeten worden en er niet nog meer bij moeten komen zoals ik nu soms het gevoel heb als ik weer een nieuwe naam tegenkom om een bepaalde groep mensen aan te duiden. Die hokjes maken het enkel complexer naar mijn gevoel dan echt nodig is. Terug komend op de vraag of ik lesbisch ben, nou ik heb me nog nooit voorgesteld als Sanne hetro vrouw en zou mezelf ook nooit voorstellen als Sanne lesbienne. Val ik dan ineens op vrouwen? Toen ik Erica ontmoete was ik zelf nog heel erg bezig met uitvinden wie ik was en wat ik wilde daar hoorde ook mijn geaardheid bij. Bij Erica voelde het heel snel heel goed de klik was er vrijwel meteen. Zij was mijn eerste echte relatie en ik hoefde dus niet verder op zoektocht naar mijn geaardheid want ik had de liefde gevonden. Nu is ze een vrouw en dat gevoel is gebleven. Daardoor hoef ik voor mijn gevoel ook niet op een zoektocht naar mijn geaardheid want het zit goed zo. Ik ben dus gewoon Sanne de vrouw van Erica. 

Vond je het moeilijk toen Erica in dames kleding naar buiten ging in het begin?

Ja, ik vond het in het begin zeker lastig omdat ik ook heel erg bezig was met wat andere ervan zouden vinden. Wat andere zouden zeggen en wat andere zouden gaan roddelen. Vooral toen Erica nog moest beginnen aan de hormonen en behandelingen voor de ontharing van der baardgroei. Erica had een hele stevige baardgroei en kon zich zelf makkelijk twee keer per dag scheren. Als wij samen boodschappen gingen doen met zijn alle voelde ik ons flink bekeken. Ik droeg Taylor vaak op mijn rug in de draagdoek, dan hadden we nog twee jongens naast ons lopen en Erica in dames kleding. Voor mijn gevoel liep ik  met een mega groot  bord door de straten waarop stond kom ten ziens kom ten ziens circus Bliek is in aantocht !! Dat mensen keken was overduidelijk en vaak ook nog even een keertje omdraaien als je langs was gelopen dat deden de meeste mensen niet bepaald subtiel. Maar we hadden geen keuze dan rechtop blijven lopen ondanks het gefluister wat je naast je hoorde als je voorbij kwam met die brandende ogen. Soms wist ik ook niet meer zeker of ik de blikken en gefluister inbeelden of er echt waren. Na een poosje kon ik me er steeds meer voor afsluiten en ook Erica die er ook vaak onzeker over was, en daarom soms toevlucht zocht in haar restje herenkleding dat ze nog bezat. Ze werd steeds sterker in haar keuze en leerde om al die blikken gefluister en geroddel van haar af te zetten. Het koste wat tijd maar het lukte. Het was vooral een strijd die we emotioneel even moesten bestrijden met ons zelf maar jezelf zijn was het geen waar we voor streden en dat was het vechten meer dan waard. Inmiddels weten we nu dat jezelf zijn belangrijker is dan wat andere mensen ervan zouden vinden. Mensen zeggen vaak tegen elkaar wees je zelf dan ben je op je mooist. Jezelf zijn is dus eigenlijk het normaalste van de wereld althans dat hoort het te zijn. 

Wat vond Dylan het moeilijkste van de transitie van zijn vader naar mams ?

Dylan is de enige van de drie die de transitie echt bewust heeft ervaren. Dylan heeft ons ook laten zien hoe flexibel kinderen eigenlijk zijn. Dat papa nu mams werd genoemd in rokken liep en jurken of op hoge hakken heeft hij nooit als moeilijk ervaren. Hij vond al gauw dat papa als mams juist gezelliger is en hun band werd juist enkel sterker. Toen Erica mams werd was Erica veel meer betrokken met de opvoeding van de kinderen en de zorg dan als papa pakt sinds dien vaker een spelletje en gaat mee naar buiten noem maar op. Doordat ze steeds lekkerder in haar vel ging zitten lukte dat ook veel beter. Je moet het een beetje zien als iemand die depressief is. Door de depressie heb je minder zin en fut om leuke dingen te gaan ondernemen vaak voel je je moe. Maar wanneer je eruit komt lijkt alles een stuk makkelijker te gaan beetje bij beetje. Dat gebeurde ook toen Erica haar zelf werd als vrouw. Wat uiteraard ook juist positief werd ervaren door Dylan. Waar Dylan het meest last van had waren volwassenen om hem heen die heel medelevend hem aanspraken over de transitie van zijn mams. Juffen die zeiden wat heel lief bedoeld was dat als hij erover wilt praten hij altijd welkom was. Hij kon hier erg boos van woorden want juist door al die medeleven kreeg hij het gevoel dat mensen dit raar vonden of zelfs verkeerd vonden. Hij wilde om die reden er dan ook niet over praten en riep dan vaak terug dat het hem niet uitmaakte wat papa droeg hakken jurken rokken make-up "ik heb gewoon twee ouders net als ieder ander kind, wat is daar zo moeilijk aan!" 

Hoe pakte dit nieuws uit bij jullie familie en vrienden?

We vonden het heel spannend om dit nieuws te gaan vertellen er ging van alles door ons heen wat onze familie en vrienden hiervan zouden vinden. We zijn het één voor één gaan vertellen. Een aantal vrienden riepen gelijk" hé hé mocht eens tijd worden we hadden het al langer verwacht". Bij deze vrienden veranderde er dus eigenlijk helemaal niets. Andere vrienden hadden vooral veel vragen en moesten er toch ook flink aan wennen. Ook hebben we vrienden zien vertrekken die dit toch net even te moeilijk vonden om mee om te gaan. Mijn moeder broer en zusje pakte het nieuws goed op en zijn vrijwel meteen gaan oefenen met zij en haar te gaan zeggen. De ouders van Erica hadden er wel meer moeite mee en vooral haar moeder kan er eigenlijk nog steeds niet aan wennen. Ze hebben nog steeds contact en de kinderen zien oma ook nog steeds maar het blijft toch wel een ongemakkelijk moment als ze samen zijn. De vader van Erica vond het ook even lastig maar zij hebben veel erover kunnen praten. Door andere omstandigheden is later wel de band verbroken maar dit staat los van de transitie van Erica. 

Is transgender zijn een keuze of niet ?

Nee transgender ben je niet omdat je daar voor kiest dat overkomt je. Zoals ik in mijn vorige blog al schreef beschreef Dylan dit eigenlijk heel mooi. Hij zei" tijdens de zwangerschap wilde de buik van oma een jongetje maar de baby wilde een meisje zijn en dus werd de baby van buiten een jongetje en van binnen een meisje." Oftewel je wordt zo geboren. Waarom wist ze het dan niet eerder hoor ik je denken. Je hoort nu steeds vaker verhalen waarbij kinderen het al op jonge leeftijd al weten dat ze eigenlijk een jongen of een meisje zijn inplaats het geslacht waarmee ze geboren zijn. Waarom wist Erica het dan niet al eerder? Ik denk dat dat vooral te maken heeft met de tijd waarin we leven en hoe we opgroeien. Vanaf het moment dat je geboren wordt krijg je als jongen al gauw de blauwe speeltjes stoere speeltjes zoals auto's trekkers en ballen aangeboden. Zelfde bij meisjes vanaf je eerste moment krijg je al je eerste roze speeltjes en glitters prinsessen eenhoorns aangeboden. Dat is wat ons wordt aangeleerd en wordt verteld dat dat bij je past omdat je een jongen of meisje bent. Wanneer dit thuis wordt vastgehouden is het ontdekken wat je echt leuk vind een stuk moeilijker dan wanneer je thuis als jongen zijnde wel die prinsessen jurk mag aantrekken of met poppen mag spelen die vrijheid krijgt om jezelf te ontdekken. Want alleen als je die vrijheid krijgt kan je ontdekken wie je bent wat je leuk vind waar je van houdt en welke gevoelens je daar bij krijgt. Tegenwoordig mag dit allemaal veel meer dan jaren terug, toen was dat een stuk minder gebruikelijk. Thuis werd haar duidelijk gemaakt wat voor jongens was en wat voor meisjes was. Ze voelde wel altijd dat er iets niet klopte maar durfde dit niet uit te spreken. Het was pas toen wij samen gingen wonen en daarmee beide tegelijk uit huis vertrokken dat ze die vrijheid kreeg om haar zelf te ontdekken en in die jaren die volgde deed ze dat steeds meer waardoor er steeds meer puzzelstukjes tevoorschijn kwamen.

Dit waren de 5 meest gestelde vragen die wij met regelmaat hebben gekregen. Ik hoop dat ik met deze vragen meer duidelijkheid heb kunnen geven. 

omslag foto credits voor Marjolein Maljaars (2017)

afbeelding eigen foto voorjaar 2020