Schedelbasisfractuur bij mijn dochter

Mijn lieve dochter Liz is soms een beetje lomp, dit heeft ze van mij ben ik bang. Ze valt regelmatig, drukt gewoon door als ze ergens niet langs kan en kijkt meestal naar hele andere dingen terwijl ze gewoon doorloopt. Liz is hard voor zichzelf en doet zich niet snel zeer. Valt, knieën kapot en loopt gewoon door alsof er niks gebeurt is...

Als Liz bijna 2 jaar is, valt ze met haar hoofd op tafel, door te struikelen over het vloerkleed. Ik ben boven de was aan het doen maar mijn partner is bij haar. Heel even hoor ik haar enorm hard huilen en roept mijn partner dat ik moet komen. Daarna is het stil... Ik ren, of nou ja, spring bijna naar beneden en zie haar toegetakelde hoofdje. Ik schrik maar laat niet teveel merken. Ik neem haar over in mijn armen, waarna mijn partner koude doeken voor haar hoofd regelt. Ik ben wat paniekerig maar hij houd rust. Een fikse snee op haar hoofd, een enorme bijl op haar voorhoofd echt enorm een ei is er niks bij. Een plek die wat bloed op haar kin. Heel snel en rustig zegt Liz: 'Ik wil op bed mama'. Ik heb door dat dit geen goed signaal is. Ze moet enorm veel pijn hebben. We bellen de doktersdienst en ze wordt na gekeken. Een fikse hersenschudding, wek advies en vooral heel veel rust. Wij volgen dit advies en ze ligt veel op de bank, slaapt op bed of op ons bed. Ik houd haar heel goed in de gaten. Ze geeft hoofdpijn aan en geeft veel over.

Nog geen 24 uur later, tijdens het avond eten valt mijn partner op dat ze het bril hematoom ontwikkelt. Dit is een teken van een schedelbasis fractuur waarbij er dus ergens in het schedel en (klein) scheurtje ontstaan waar dus bloed langs stroomt, dat bloed veroorzaakt kringen rond de ogen. Weer trekken we accuut aan de bel. Weer naar de doktersdienst en ja hoor Liz heeft een schedelbasisfractuur. Ze doen wat testjes en we mogen gelukkig weer naar huis. Doordat het niet accuut direct is ontstaan is de scheur in het schedeltje minimaal en niet ernstig. Wel zal Liz lang klachten kunnen hebben, als vermoeidheid, veel slapen, hoofdpijn en moet ze zo prikkelarm mogelijk de dagen/weken door komen....

Liz slaapt veel, is heel rustig en heeft weinig energie. Een ruime maand later is ze jarig en we besluiten haar verjaardag heel klein en rustig te houden. Met een paar naaste familieleden en we observeren Liz goed. Ze geeft binnen een halfuur aan dat ze op bed wil en daar geven wij direct aan toe. Ze ligt een tijdje met mijn moeder boven in bed en na een ruim halfuurtje geeft ze aan weer naar beneden te willen. Haar verjaardag duurt kort dit hadden we bewust zo geregeld.

Liz houdt lang klachten, hoofdpijn en vermoeidheid zijn de belangrijksten maar ook soms is ze warrig en heel erg rustig.... Maar elke week gaat het met stapjes voorruit en nu een klein jaar later geen enkele klacht meer. Wel geeft ze nog wel eens hoofdpijn aan en doet ze nog altijd een middagslaapje die ze eerder niet meer deed. Merk je na een drukke ochtend dat ze heel erg moe is en zo nog ruim 2 uur slaapt. Het heeft lang geduurd voordat het litteken op haar mooie hoofdje weg was maar ook daar is niks meer van te zien.

Ondanks ik weet dat deze kleine ongelukjes zomaar gebeuren en niet voorkomen kunnen worden, voel ik mij schuldig en had ik zo graag deze pijn en vermoeidheid zelf gehad ipv mijn mooie kleine meisje.

Volg ons gerust op Instagram @mama_van_lizevi