Snap
  • Nieuws
  • borstkanker

"Jij bent je nog niet bewust van hoeveel kracht je ons geeft!"

Dinsdag is onze zoon geboren. Wat een mooi wonder! Verliefd zijn we gelijk op hem! Woensdag mogen we weer naar huis. Het huis is versierd en de kraamhulp is onderweg.

Vrijdag zitten we weer in het ziekenhuis. Ik ben besproken en het plan van aanpak is klaar. Eind volgende week is de eerste operatie. De poortwachtersklier wordt dan verwijderd. Uitzaaiingen gaan eigenlijk altijd via de oksel. Is deze klier schoon, dan is de rest van mijn lichaam dat ook. De week erna gaan we starten met de chemo. 6 kuren met 3 weken rust ertussen. Daarna een operatie en daarna bestralen. Mijn gevoel wol liever eerst die operatie. Huppa, borst eraf, dan is die tumor ook gelijk verdwenen. Het ziekenhuis legt uit dat ze liever eerst met de chemo willen starten. Ze kunnen dan aan de tumor zien of de chemo aanslaat. Mochten er dan nog losse kankercellen in mijn lichaam zitten, dan weten ze dat deze ook meegenomen worden. Bij eerst opereren kunnen ze niet zien of de chemo aanslaat. Klinkt allemaal vrij logisch, we gaan daarvoor. Zij hebben er tenslotte voor gestudeerd, wij niet.

Dinsdag hebben we weer een dagje ziekenhuis. MRI, oncologie, anesthesie, dag weer voorbij. Onze lieve zoon hebben we heel de dag meegenomen. Hij vond het prima, wat een geluk met zo'n lief ventje! Woensdag is de operatie. Sneller dan we dachten, maar het kan maar achter de rug zijn. In het ziekenhuis vragen ze naar onze zoon. Ze hadden er al rekening mee gehouden dat hij mee zou komen, maar vandaag zijn opa en oma een dagje bij hem.

De operatie valt reuze mee. Stap 1: check! Dezelfde dag mag ik nog naar huis. Ik heb wel wat last van de narcose. Ach, dat lichaam heeft ook wat te voorduren. Net een week geleden bevallen, ziekenhuis in, ziekenhuis uit en een kleintje om voor te zorgen. Groot gelijk heb je lichaam, maak maar gebruik van die narcose en slaap lekker!

Op de MRI waren geen uitzaaiingen te zien in de oksel, net als op de echo. De klap was dan ook groot toen we hoorden dat ze tijdens de operatie wel een uitzaaiing hebben gevonden. Hier hadden we niet op gerekend.

Er moet nu verder onderzoek gedaan worden. Er is een kans dat het ook in mij  organen en/of botten zit. De chemo wordt een week uitgesteld. Dat kan geen kwaad, maar alles in mijn lichaam wil beginnen met beter worden. Geen uitstelgedrag. De chemo wordt aangepast nu ze een uitzaaiing hebben gevonden. Waar het eerst 3 middeltjes waren, wat ik toegediend zou krijgen, worden het er nu 4. De bijwerkingen zullen wat heftiger zijn, maar die nemen we voor lief. Beter worden is het belangrijkste!

Een botscan en CT-scan volgens. De uitslagen zijn er gelukkig de dag na de scans gelijk, maar wat een spanning zit daar weer bij. Organen en botten zijn gelukkig schoon. We kunnen beginnen!

En ons ventje: het liefste mannetje wat je maar kan bedenken. Drinkt goed, huilt alleen als hij honger heeft en het mooiste: " Jij bent je nog niet bewust van hoeveel kracht je ons geeft". Maar die kracht is enorm!