Snap
  • Nieuws
  • spanje
  • canarische
  • coronavirus
  • Corona
  • lockdown

Ik zit in lockdown op Gran Canaria!

Mijn kijk op wat er gaande is

Wat drie weken geleden nog allemaal ver weg leek. Is nu toch heel dichtbij. Sinds januari horen we al alle verhalen over het coronavirus in China. Niet veel later hoe het er in Italië aan toe ging en nogsteeds dachten we allemaal dat het ver weg was. Dat overkomt ons niet. Dat is de instelling van de meeste nuchtere Nederlanders. Vaak word er dan ook pas actie ondernomen of ingegrepen als het al te laat is.

Ik ben 4 maart weer begonnen met werken. Mijn zoontje is 1 november 2019 geboren en alle dagen die daarna kwamen zijn aan me voorbij gevlogen. Helaas moest ook ik er weer aan geloven. Ik werk als Airport Rep voor een grote touroperator op de luchthaven van Gran Canaria. De mooiste baan die ik ook heb gehad en ik was dan ook blij weer aan de slag te kunnen en iets voor mezelf te kunnen doen. Helaas kwam er al snel een einde aan..

Vorige week zaterdag sprak onze eerste minister Pedro Sanchez over wat de gevolgen waren voor Spanje, voor ons. Vanaf zaterdag nacht 00:00 mag je niet meer zomaar de straat op. Alleen als je naar de supermarkt gaat, de apotheek, de dokter, je werk, de bank of je hond uit gaat laten. Alles gaat verder dicht.

Langzamerhand gingen onze aankomsten achteruit. Op een vlucht waar we normaal 200 gasten op hadden kwam nog maar de helft. Gelukkig verstandige mensen die toen al hun vakantie hadden geannuleerd of omgeboekt hadden. En daarnaast gingen steeds meer mensen eerder naar huis. Ook kregen we een officieel papier van ons bedrijf met een stempel van de baas en onze naam en identiteitsnummer als bewijs dat we de straat op mochten om naar het werk te gaan. Mochten we worden aangehouden en worden gecontroleerd.

Al op de tweede dag van de lock down kreeg ik een berichtje van een vriendin van mij die in een hotel werkt in Playa del Inglés. Er waren gasten van het hotel buiten gaan wandelen en hadden een boete van €500 gehad van de politie. Ze liepen zonder geldige reden buiten en dat mocht niet.

De boetes lopen zover ik nu weet op tussen de €500 en €2000. De politie hier in Spanje is streng, maar ik begrijp het wel. Als ze niet vanaf de eerste dag orde hebben lopen we allemaal massaal over ze heen en komt er niks van. Desalniettemin hebben de Spanjaarden wel veel meer respect voor de lokale politie en guardia civil dan in Nederland.

Het was chaos. Licht uitgedrukt. Ik heb ook een filmpje voorbij zien komen op facebook van iemand die de luchthaven gefilmd had op het drukste moment. Mensen kwamen massaal naar de luchthaven om te proberen op andere vluchten mee te gaan. Daarnaast waren er al heel veel extra passagiers die een bericht hadden gehad van hun touroperator om eerder naar huis te gaan.

Iedereen in paniek, maar een meter afstand houden? Ho maar!

Afgelopen vrijdag was ik een Nederlandse vlucht aan het inchecken en liep zo nu en dan langs de rij en riep vragend of iedereen A.U.B. de ruimte tussen hunzelf en de andere passagiers kon respecteren en daarom 1 meter afstand konden houden. De meeste begrepen het en andere vonden dat ik mij aanstelde. Heb dan ook wel wat weerwoorden gehad die dagen.

Naast ons, was er een vlucht naar Duitsland aan het inchecken. De rij was vele malen langer en de mensen stonden super dicht op elkaar. Ik riep in mijn beste Duits hetzelfde over de ruimte. Waarna ik tegen het einde van de rij een flink weerwoord kreeg. Deze man, ik schatte hem rond de 70, schreeuwde vanuit de rij naar me: "De luchthaven is te klein!! Hoe kan ik 1 meter afstand houden? Verwacht je dat ik buiten wacht?!?!" Waarna ik uit woede terug riep dat het voor ZIJN veiligheid was én niet voor de mijne. Ongelofelijk. Zelfs nu toch echt duidelijk is dat het de oudere doelgroep veel harder raakt dan de jongere.

Gisteren was onze laatste drukke dag. Er waren er ook veel meer politie agenten en militairen. Iedereen moest zo snel mogelijk het liefst voor zondag, vandaag, naar huis.

Zondagen ben ik vrij, dus nu zit ik thuis. Niet wetend hoe lang en met maar 75% van mijn loon. Ik wil niet thuis zitten. Ik wil werken. Ik wil dingen ondernemen. Met de kleine naar buiten en mijn vriendinnen zien. Naar de bioscoop en gewoon met mijn vriend naar de supermarkt. Ik mag het huis nu niet meer uit en ik weet niet voor hoe lang. Na 9 jaar wonend op dit eiland voel ik mij voor het eerst geïsoleerd. Wat als er nu iets gebeurd? Ik kan nergens heen. De luchthaven gaat dicht en al mijn familie zit in Nederland. Ik kan niet even snel de auto pakken.

Zolang we gezond zijn ben ik blij. Ik ben thuis met mijn vriend en de kleine, maar ik ben absoluut niet iemand die thuis kan zitten. Ik vraag jullie daarom. BLIJF THUIS! Ja, met hoofdletters. Je moet thuis werken en de kinderen kunnen niet naar school. En toch gaan jullie bij elkaar op visite! Laten jullie de kinderen bij elkaar spelen! Gaan jullie naar winkelcentra, park en strand. Hou op! Laat het niet zover komen als dat het hier nu is. Blijf thuis bij je gezin en zorg voor elkaar. Je beseft niet wat vrijheid is tot het je word afgenomen.

Ik hoop dat dit allemaal snel achter de rug is en wij hier ons leven weer snel kunnen oppakken. Ik sluit deze blog dan ook af met een wens. Dat jullie allemaal gezond blijven. Let goed op jezelf, je partner en je kinderen. Die wil je niet verliezen omdat je een keer naar een verjaardag wilde. 

4 jaar geleden

Survival of the fittest denk ik maar? Want de mensen verpesten het. Echt erg en te bizar voor woorden. Health war has started... 😞