Iets wat niet meer is

Het duurt inmiddels wel erg lang allemaal. Het wordt niet minder, het wordt steeds erger. Corona. Ineens lijkt het alsof het leven écht nooit meer wordt zoals het was. Lege kantoorpanden zijn een schrijnende vertoning van hoe het vroeger was. De oude ruïnes die Discovery Chanel laat zien wijken niet eens zo gek veel af van onze kantoorpanden. Iets wat ooit in volle glorie bezet werd. Waar je op tijd moest komen zodat je nog een goed plekje had. En zodat je niet ergens op de 9e etage moest parkeren. Wachten in de rij van de bedrijfskantine. Je dagelijkse rondje door het pand. Overal herrie. Jezelf ergeren aan de kantoortuinen.  Maar altijd iemand om mee te kletsen, te lachen, te klagen, uit te huilen, je thuis te voelen, te kunnen zijn wie je bent, te leven.

Zomaar ineens bleven we thuis. Een werkplek die nog versierd is met slingers. Een andere werkplek waar de eigen meegebrachte thee nog staat. Weer verderop een persoonlijke theemok en ergens anders een knuffeltje. Gesloten enveloppe, verjaardagskaartjes. Planten die vergaan zijn, vergeten. Of een lege plantenbak, iemand die de plant maar heeft weggegooid. 

Een ijzig koud gebouw, steriel. Nog nooit waren bureaus zo schoon. En nog nooit waren ze zo lang ongebruikt. Bij hoge uitzondering mocht ik iets ophalen op kantoor. Het beeld greep me naar de keel. 

Wordt het ooit nog anders? Wanneer zien we onze collega's weer terug. September zou de maand zijn, dat we weer mondjesmaat naar kantoor mochten komen. Maar inmiddels blijkt dat corona weer toeneemt. Net zoals ieder jaar worden er nu het kouder wordt weer meer mensen ziek. Maar dit jaar is het anders. Dit jaar blijven we thuis, hebben we niet elkaar meer om tegen te klagen.

Ik maak m'n mobiel leeg. De laatste foto's zijn van een jaar geleden. Wauw. Hoe we toen nog niet wisten wat ons boven het hoofd hing. Wie had dit vorig jaar zien aankomen? Ooit verwacht dat dit echt zou gaan gebeuren. Ik pak een fotoalbum uit de kast. Kerst 2019. Een overvol huis. De gezelligheid. 

Komt er echt ooit een einde aan corona? Komt de tijd ooit nog terug, of is een tijd van onbezorgdheid slechts een tijd uit onze herinneringen.