Bobby krijgt een broertje, ?
Een bericht gedeeld door Romy Boomsma ? (@romyboomsma) op 13 Jul 2017 om 6:22 PDT
,p>
De keerzijde van internet en social media vind ik dat mensen de behoefte voelen hun negativiteit ongevraagd naar buiten te gooien. De anonimiteit maakt dat ze 'durven' want ik kan me niet voorstellen dat ze dit ook zouden doen als ze voor je staan. Dat zou ik pas echt verfrissend en eerlijk vinden. Zo ontstond vandaag onder een foto op de Instagram van mijn man een discussie over onze keuze de tepeltjes van onze peuter te bedekken op social media. Niet omdat we anti-tepels zijn, integendeel. Wel omdat dit voor ons voelt als het beschermen van haar kleine lijfje voor ogen die er op een verkeerde manier naar zouden kunnen kijken. Want ook dat is de keerzijde, internet is anoniem en instagram bestaat uit rechtenvrije foto's waar iedereen mee zou kunnen en mogen doen wat ze willen. Dit betekent niet dat ik het er niet mee eens ben als mensen dit wél delen. Niets mooier en onschuldig dan het comfortabel bloot zijn van kinderen. En dat is het hele punt, waarom dat oordelen over hoe anderen iets doen. Wat ik er lastig aan vind is dat je ergens het gevoel hebt je te moeten verantwoorden, te vermelden waarom je bepaalde keuzes maakt en dat het in dit geval niets te maken heeft met seksualisering van de vrouwenborst in de huidige maatschappij, maar alles te maken heeft met hoe om te gaan met internet en onze kinderen. En dat dit zoeken is, niet alleen voor ouders maar voor iedereen. Wat deel je wel, of juist niet. Instagram is een weerspiegeling van momentopnames uit een leven, niet van het leven zelf. Waar kan je dan eigenlijk over oordelen? En waarom vooral, waarom die negativiteit als het nergens voor nodig is, je die personen niet kent behalve op basis van flarden en foto's.
Een bericht gedeeld door Romy Boomsma ? (@romyboomsma) op 17 Jun 2017 om 12:55 PDT
hoi Bob.
Een bericht gedeeld door Arie Boomsma (@arieboomsmainstagram) op 7 Jul 2017 om 11:11 PDT
