De gekste dag uit mijn leven..

13 oktober 2015 was een dag als geen ander. Ik liep in die periode stage dus ook die dag. Ik liep de hele dag al met wat buikpijn. Ik vond het raar en dacht misschien word ik eindelijk deze week ongesteld. Ondertussen wist ik wel beter aangezien ik de eerste week van oktober al ongesteld had moeten worden.. Die avond na mijn stage kwam ik thuis en vertelde mijn vriend dat ik erg last van buikpijn had. Hij vroeg me of ik al ongesteld was geworden waarop mijn antwoord nee was. Zoiets vermoedde hij al en hij vertelde dat hij al een zwangerschapsstest had gehaald. Ik schrok en durfde niet. Ik kende mijn lichaam en wist dat er wel degelijks iets in mij aan het groeien was maar durfde de confrontatie niet aan. Na lang aandringen van mijn vriend heb ik toch de zwangerschapsstest gedaan.. 

Daar zat ik dan, op bed samen met mijn vriend met een positieve zwangerschapsstest in mijn handen. Me vriend was door het dolle heen en ik zat daar maar. Als een lompe koe te staren naar de test in me handen. Ik kon het niet geloven. Er ging een mix van angst, verdriet en blijdschap door me heen. 

De volgende dag ben ik langs de dokter gegaan en hij verwees me door naar het ziekenhuis. Ik moest bloed laten prikken omdat ik zo erg in ontkenning was dat ik een officieel antwoord wilde. Het bloedprikken wees inderdaad uit dat ik zwanger was waarna ik de verloskundige heb gebeld. Ik mocht meteen langskomen voor een echo om te kijken hoe ver ik al was.. 

Daar lag ik dan, heel zenuwachtig, op een vrijdagochtend in me eentje bij de verloskundige. Ik kreeg een koude gel op me buik en vond het stiekem heel spannend om te zien wat er in mijn buik aan het groeien was, ook was ik super trots om te zien dat zoiets speciaals kan groeien in mijn buik. Het enige wat ik zag op de echo was een lichte vlek in de vorm van een boon met een kloppend hartje. Die boon was mijn baby. Een baby met een toen nog kloppend hartje. Oh jeetje, wat ik zou geven om dat hartje nog eens te zien of te horen kloppen..