ALS IK MIJN LEVEN OVER MOCHT DOEN

Als je mijn eerdere blogs hebt gelezen, weet je dat niet alles in mijn leven is gegaan zoals je zou hopen. Er zijn dingen gebeurd, of juist gelaten, waardoor mijn zelfbeeld niet zo is als het zou moeten zijn. Zonde, maar gedane zaken nemen geen keer... toch?!

Afgelopen week vroeg ik jullie weer suggesties te doen voor het onderwerp van mijn nieuwe blog.

Deze keer kwamen er zeer gevarieerde onderwerpen binnen en jullie mochten stemmen op de 4 onderwerpen die het meest werden genoemd. 

Mij leek het erg leuk om met mijn ervaring een blog te schrijven voor jonge ouders met tips over het kiezen van een basisschool, maar dit onderwerp kreeg nog niet eens de helft van de stemmen die de nummer 1 kreeg. In totaal werd er 46 keer gestemd en 24 stemmen gingen naar Als je je leven over mocht doen, wat zou je anders doen?.

Toen ik door had dat mijn blog ergens anders over zou gaan dan waar ik op gehoopt had, draaide mijn hoofd overuren. Alle hoogte- en dieptepunten van de afgelopen 36 jaar kwamen in mijn dromen voorbij en ook overdag was ik er veel mee bezig... WAT ALS?!

Wat als ik op een andere basisschool had gezeten? Wat als mijn broertje niet levensbedreigend ziek was geweest? Wat als ik meer op de andere kinderen had geleken? Wat als mijn moeder geen kanker had gekregen? Wat als ik niet zo veel last van eczeem had gehad? Wat als ik in een andere stad was opgegroeid? Wat als ik die ene man niet had ontmoet? Wat als mijn moeder nog leefde? Wat als ik goed genoeg was geweest? Wat als ik nu nog in het theater werkte? Wat als...? Wat als...? Wat als...?

En hoe vervelend sommige dingen ook zijn geweest, of nu nog steeds ronduit vervelend zijn. Bij elke "wat als" was mijn conclusie: dan zag mijn leven er nu heel anders uit. En hoe lastig het ook is mezelf niet goed te kunnen waarderen, als mijn leven er op mijn 36e niet zo uit zou zien als dat het er nu uitziet; dan zou ik niks willen veranderen!

'tuurlijk, een leven zonder noemenswaardige tegenslagen zou heel relaxed zijn. Maar ieder huisje heeft zijn kruisje en elk talent heeft zijn valkuil. 

Mijn tegenslagen hebben mij veranderd: soms in eerste instantie enkel negatief, maar soms ook gelijk positief. De negatieve veranderingen pak ik nu aan: ook dit bloggen helpt mij hierbij! Door jullie onderwerpen kijk ik kritisch naar mezelf, maar ik ben pas tevreden als mijn kinderen het later zouden kunnen lezen. 

Verder verzamel ik nu enkel fijne mensen om me heen; mensen die mij energie geven en mensen die de energie die ik hen geef waarderen. 

En ik heb nu het inzicht dat mijn valkuilen de andere kant zijn van mijn talenten. Als ik mijn valkuilen anders benader, zie ik mijn talenten. Door mijn valkuilen te zien als talenten (en nee, dit lukt mij heus niet altijd), ben ik minder negatief over mezelf gaan denken. Ik zie nu niet alleen waar ik slecht in ben: ik zie nu in dat dit gekoppeld is aan iets waar ik juist goed in ben. Ik zie mezelf steeds meer als een geheel.

Ik ben nu 36, heb waarschijnlijk het grootste deel van mijn leven al achter de rug, maar ik begin nu pas ècht te leven. Ik vind mezelf steeds meer terug en kan hetgeen wat ik terugvind steeds meer waarderen. 

Ik heb 4 jaar geleden deze verandering voor onze zoon in gang gezet: ik vond dat hij een betere moeder verdiende; ik wilde de beste moeder worden die ik kon zijn! En ik merkte dat ik pas een goede moeder kon zijn als ik mezelf ook ging zien als een goede moeder.  2 jaar geleden bleek dat ik hier nog een schepje bovenop moest doen. Ik heb een half jaar keihard aan mezelf gewerkt en heb toen gemerkt op wie ik echt kon bouwen. Dit waren de mensen die doorhadden wat ik nodig had en wisten wat ze wel of niet tegen me moesten zeggen. De meeste mensen zijn al meer dan 15 jaar in mijn leven, een enkeling ken ik niet langer dan 5 jaar. Ik ben er nog niet. Ik kan mezelf nog steeds niet omschrijven als 'tof', 'leuk', laat staan als 'mooi', maar ik zie wel steeds meer in dat ik 'goed genoeg' ben. Dat zoals ik nu al ben ok is en dat ik alleen maar kan groeien.

Terugkomend op de vraag: als ik mijn leven over mocht doen, wat zou ik dan veranderen? 

NIKS! Ik kies bewust voor de tegenslagen, want die leiden naar mijn huidige leven: naar mijn gezin, mijn vrienden, de familie die ik er dankzij mijn man bij heb gekregen, mijn buren, mijn werk en mijn hobby's. 

Bedankt voor dit gave onderwerp! Ik ben mega benieuwd naar waar ik volgende week over mag bloggen!!

Heb je een leuke suggestie voor mijn volgende blog? Laat het in een reactie onder dit blog achter, of reageer via Instagram of FB!

Instagram: @LTTE, FB: Lotte Haumann

Stiekem hoop ik nog steeds op de suggestie: "in hoeverre kloppen de clichés van het ouderschap voor jou?". Ik ben hier bewust en onbewust al jaren mee bezig en het lijkt mij heel leuk om dat uit te mogen werken.