Snap
  • Mama

Zwangerschapsverlof of toch werken?

Zwangerschapsverlof; een zegen of marteling? Terwijl mijn lieve vriend gaat werken, verveel ik me te pletter thuis.

Ik voel een kusje op mijn voorhoofd en hoor hem gedag zeggen: "slaap lekker schat, ik ben vroeg thuis vandaag." Vriendlief is net vertrokken naar zijn werk. Omdat het nog donker is buiten, kijk ik even op mijn mobiel. Wat!? 6.30 uur, is hij gek geworden?! Stiekem ben ik ook jaloers... vriendlief mag gaan werken en heeft lekker afleiding en ik? Ik zit thuis omdat ik met 35 weken met zwangerschapsverlof ben gegaan!

Vanaf afgelopen vrijdag ben ik vrij. Heerlijk zou je moeten denken. Het is mooi weer en alles is beter dan werken, toch? Nou voor mij niet! Ik verveel me. Ik verveel me stierlijk. Het huis is gesopt, ik stofzuig elke dag 2x dankzij mijn lieve hond, was af, heb zelfs de was opgespaard zodat ik dat gisteren kon doen, net de was weer opgevouwen en in de kast gelegd, 2 borden afgewassen en mijn hond in deze hitte 2x in 4 uur uitgelaten terwijl er normaliter minimaal 6 uur tussen een uitlaatbeurt zit. Oh en ik heb ook al 2x een lunchafspraak gehad in de afgelopen dagen, dus aan "onderhoud sociaal contact" kom ik ook niet tekort. 

"Geniet van deze periode want je gaat het nog druk krijgen", hoor ik om me heen. Ja ik wil graag genieten, maar hoe?! Boeken lezen ben ik nu even zat. Ik lees als een gek en heb een boek binnen een paar uur uit. Films en series kijken doe ik wel, maar natuurlijk niet de hele dag. Door de hitte wil ik ook niet te lang buiten zijn omdat het dan wel zwaar is. Shoppen doe ik al online maar alleen wat noodzakelijk is. Dus ja... hoe moet ik genieten?

Om eerlijk te zijn, mis ik ook mijn werk. Gelukkig heb ik de mogelijkheid om thuis te kunnen inloggen en heb ik mijn zaken de afgelopen dagen in de gaten gehouden. Niets bijzonders hoor. Simpel mailtjes lezen en forwarden naar mijn team manager indien nodig en, wanneer ze binnen kwamen, uitspraken van de rechtbank in mijn zaken gelezen en meteen maar gearchiveerd. Hey, dat hoeft een collega toch echt niet voor mij te doen als ik in ieder geval 10 minuten tijdverdrijf heb! Volgens mij is het niet helemaal de bedoeling om tijdens je zwangerschapsverlof te werken, maar hey, beter even 30-60 minuten per dag werken dan doelloos op straat zwerven!

Gelukkig is vriendlief vanochtend vroeg begonnen en is hij dus ook rond 15.00 uur weer thuis. Dan ben ik niet meer zo alleen en kan ik, hopelijk, weer wat afleiding vinden!

Hoe doen jullie dat toch in de eerste weken van je verlof? Is het voor jullie ook een blessing of net zoals voor mij, een marteling?

7 jaar geleden

Heel herkenbaar. Ik zwom nog 3x per week en vanaf mijn verlof met 36 weken 5x per week. En werkte ook nog wel een paar uurtjes per week. Heb een eigen zaak dus van ruim 40 uur per week naar niks doen was ook niet aan mij besteed. Heb het gtote geluk dat ik ook geen last van kwalen had. Gelukkig melde mijn meisje zich 2,5 week te vroeg waardoor ik nu de tijd wel goed doorkom. En ze doet het super. Maar of ik tot 5 december nog thuis kan zitten ....

7 jaar geleden

Bij mijn eerste moest ik vrij snel stoppen met werken. Ik heb toen een cursus gedaan die ik thuis gewoon kon doen. Ik vond het niet perse leuk maar het was wel enigszins nuttig. En daarnaast zijn we verhuisd toen ik 37 weken zwanger was. Toen dat klaar was heb ik nog allerlei dingen gemaakt voor de baby(kamer) zoals kussens, decoratie etc. Kortom, er is echt heel veel wat je kunt doen als je echt wilt. Eventueel zelfs zwangerschapsfitness of afspreken met andere zwangeren. Ga een keertje naar een andere stad, lekker winkelen en/of eten (kan ook alleen).

7 jaar geleden

Ik ben nu 38.2 wkn zwanger en met 36 weken met verlof gegaan. Ik werk fulltime (en een beetje), hou van mijn werk en moet altijd wel iets te doen hebben. Vond het erg lastig, het moeten loslaten van iets waar je goed in bent en plezier in hebt. Voelde weken als spijbelen, wat nergens op slaat natuurlijk. Kan het natuurlijk relativeren, het is ook goed om wat rustiger aan te doen, maar betrap mezelf ook soms wel op de gedachte 'had nog best wel kunnen werken.' Ik merk wel nu sinds enkele dagen dat ik sneller moe ben en dat ik er ook wel klaar mee ben om eerlijk te zijn. Voor nu gaan partner en ik een aantal weken onder de radar (mits gegund door de madam in m'n buik). Even geen bezoek, lunchafspraken en andere dingen... afwachten hoe dat "bevalt"

7 jaar geleden

Beide keren met 36 weken met verlof en beide keren met 37 weken bevallen, dus alleen tijd gehad om wat nesteldrang uit te leven. Maar ik had me voorgenomen: Foto albums maken die nog liggen te wachten Een boekje maken over je zwangerschap (foto's van je buik, het kamertje, de echo's, verhaaltjes voor je kindje over hoe je alles ervaart, hoe je bekend hebt gemaakt dat je zwanger was, of de beeb een jongen/meisje is, etc.). Pedicure afspraak (je voeten hebben te lijden hoor, dat zie je straks ineens als je buik weg is). Buiten de deur ontbijten/lunchen/dineren (gaat ook wel weer even duren voor je dat weer doet) Samen een lang weekend weg En verder nog even schaamteloos veel lekkere dingen koken/bakken/vreten :)