Snap
  • Mama

Zwangerfit-juf zijn.

Als je zelf niet meer zwanger gaat raken, maar je toch nog met zwangerschap en baby's bezig wilt zijn elke dag...

Mijn tweede kindje was nog geen dag oud en mijn man zei: 'zo, en nu is het afgelopen, meer kindjes zullen we niet meer krijgen!' En hij was er heel resoluut in. Ik zat natuurlijk vol hormonen en vermoeidheid en was helemaal in tranen. Dit kon hij toch niet zo keihard zeggen?? We zullen toch nog wel afwachten hoe het over een paar maanden/jaar gaat? Ik had zo'n sterke wens voor een derde.... En hij gooide de spreekwoordelijke deur keihard dicht.

Mijn man bleef erg standvastig. Het was echt klaar voor hem. In het begin heb ik het er erg moeilijk mee gehad. Maar hoe ouder mijn kleinste meisje werd, hoe meer ik het idee dat het echt bij twee gezonde kindjes zou blijven, omarmde. Ze werd zelfstandiger, zindelijk, ik kreeg mijn lichamelijke bloedvorm weer terug, we hadden weer meer tijd voor onze hobby's.... Kortom; we zaten weer in een lekker fijn leefritme! Dat hoefde voor mij ook niet echt meer overhoop gehaald te worden. Hoewel in mijn hart altijd plaats blijft voor een eventuele derde.... 

Maarrrrrr.... Mijn interesse voor zwangerschap, bevalling en baby's is onstilbaar. Vandaar dat ik er een aantal jaar geleden mijn beroep van heb gemaakt! Nouja, een deel van mijn beroep. 

Ik ben fysiotherapeute. En ik ben de opleiding tot Zwangerfit-docente gaan doen. En nu geef ik twee maal per week begeleiding aan een groepje zwangere vrouwen! Ik bereid ze voor op de bevalling met een stukje theorie. Maar het zwaartepunt van de cursus ligt op het actief bezig zijn: sporten en bewegen. Uiteraard op een voor het zwangere lijf verantwoorde manier. Ik vind het fantastisch! Ook na de bevalling ga ik weer met ze aan de slag. Ze mogen hun baby meenemen, want er zijn ook veel oefeningen te doen met je kindje samen! 

En zo kan ik lekker meegenieten van andermans zwangerschap en baby en alles wat daarbij hoort. Dat is eigenlijk net zo leuk als zelf zwanger zijn! Hoewel ik, telkens als ik een verhaal lees van iemand die ongemerkt door het spiraaltje heen zwanger is geraakt, een warm gevoel krijg in mijn hart. De kans dát er spontaan een derde zou kunnen komen, ís er....! Al is die kans wel héél erg klein.... Ik heb dus nog steeds stiekem hoop. Maarja, welke vrouw eigenlijk niet??