Snap
  • Mama
  • zwangerschap
  • mama
  • verwerking

Zwanger, moeder zonder moeder.

A mother is she who can take the place of all others, but whose place no one else can take.
5 jaar geleden

Een hele dikke knuffel! Hier ook heel herkenbaar, maar dan beide ouders verloren. (2 jaar terug) en in februari ons eerste kindje mogen krijgen! Maar man man man.. wat mis je je ouders op zo een moment, wanneer jij voor het eerst zelf mama wordt! Niets kunnen delen, hoe zij het deed in de zwangerschap en de kwaaltjes en wat je zegt, samen kleertjes kopen, je kan helemaal niets! En wat ik misschien nog wel het meeste mis, het vragen of ze dingen van mij herkennen in mijn zoontje. En het allerlastigste, je schoonouders ontzettend gelukkig zien met hun kleinzoon en beseffen dat dit nooit kan met jou eigen ouders!

5 jaar geleden

Wat een lieve, bijzondere reactie. Wat je zegt: dat je haar harder nodig hebt als ooit.. Heel herkenbaar. Hoe oud je ook bent, je blijft iemands kinds en als diegene wegvalt doet het er niet toe hoe lang dat geleden is, dat gemis blijft. Daarnaast is het verwachten en krijgen van een kind zo'n bijzondere ervaring en juist dan denk ik dat je heel dicht naar je moeder toe groeit, omdat je haar meer begrijpt, omdat de keuzes die jij nu maakt zij ooit ook heeft gemaakt. Het blijft moeilijk en ik vind het een pijnlijk idee dat ze ons 2e wonder ook niet mee mag maken. Ik geniet zeker van mijn zwangerschap, juist omdat ik weet dat het leven zo drastisch kan veranderen maar juist ook daardoor steekt het soms zo..

5 jaar geleden

Jeetje wat herkenbaar, 3 maanden geleden mochten wij ons eerste wondertje op de wereld brengen. En ondanks dat het inmiddels 16 jaar geleden is dat mijn moeder overleed (door dezelfde wijze die je omschrijft) is het verdriet om dat gemis groter dan ooit. Ik vraag me vaak veel dingen af en besef me dat ik haar nu harder nodig had of misschien meer bij me wilde hebben dan ooit tevoren. Het helpt me vaak om te bedenken dat ze het allemaal bekijkt maar van een afstandje. Ik weet dat het zweverig klinkt maar dat hoop ik dan maar gewoon. Ik zou je iets willen zeggen wat het verdriet kan verzachten maar die woorden heb ik niet. Anders dan dat je niet alleen bent in dit gemis. Het maakt niet uit hoelang het geleden is en iedereen voelt op zijn of haar eigen manier. De mensen die vinden dat het nu al zooo lang geleden is hebben soms geen idee en ik hoop vaak voor die mensen dat ze dat ook niet hoeven te hebben. Ondanks je verdriet hoop ik dat je ook van dit wonder kan genieten en dat je een gezonde en fijne zwangerschap hebt en een prachtige kraamtijd tegemoet gaat. ?

5 jaar geleden

Dat herken ik zo. Eventjes is diegene dan weer heel dichtbij...