Zorgen maken om niets?

Natuurlijk is het een overboden luxe als je als moeder zijnde lekker thuis kan blijven bij je kind(eren) en voor het huishouden te zorgen en dat je als gezin ook nog eens erbij (redelijk) gewoon goed financieel rond kan komen.

In eerste instantie was het bij ons zo ook de bedoeling, dat ik dan thuis zou blijven om voor de kinderen te gaan zorgen en het huishouden op me te nemen, en Jim dan voor de centjes zou zorgen. Het was net haalbaar met onze vaste lasten, want dat hadden we zorgvuldig uitgerekend natuurlijk! en Jim vond het ook verder hellemaal geen probleem om de enige kostwinner te zijn. Maar na een ‘ernstig’ gesprek met onze boekhouder werd onze planning even goed in de war geschopt, en werden we door hem op de hoogte gebracht waardoor we ons onmiddellijk beseften dat onze inkomen opeens gelijk zou afnemen met bijna €500 in de maand. Ik zal in het kort even uitleggen waarom ;

Wij waren van mening dat toen Jim voor zichzelf was begonnen er eigenlijk verder niets zou veranderen qua onze belastingteruggave, wat we elke maand ontvangen van onze hypotheek. En hij benadrukte dat we vanaf nu dat geld gelijk apart moesten gaan zetten, en dan zal hij er voor zorgen dat het allemaal wordt recht gezet voor ons! Maar tijdens het gesprek besefte ik al gelijk wat dat in onze situatie zou gaan betekenen. En ik zat gelijk al een beetje te bedenken wat voor soort werk ik dan eigenlijk “weer“ zou gaan willen doen. Want uiteraard zal ik dan ook gewoon moeten gaan werken dat is logisch. Maar buiten dat ik natuurlijk het liefste gewoon thuis had willen blijven. Had ik  inmiddels ook best wel al een geruime tijd, niet meer aan het normale “bedrijfsleventje” deelgenomen. Dat was wel even een eng idee op dat moment. Dat gevoel bleef ook wel tot mijn eerste week op mijn huidige werk (wel parttime hoor 20 uur in de week), waar ik overigens nog hartstikke naar mijn zin heb trouwens.

En het is achteraf gezien ook gewoon wel even lekker om te gaan werken.. Natuurlijk heb ik af en toe problemen met het op orde houden thuis, en loop ik regelmatig tegen sommige dingen aan. Maar als ik eerlijk ben is het ook wel eens gewoon lekker om naar je werk te gaan, omdat het gewoon iets van jou is. Je kunt je over iets anders druk maken dan “wanneer je je kleine voor het laatst nou had verschoond of over hun middagdutje. Plus dat je toch ook gelijk een beetje je eigen “sociale” leventje een beetje kan onderhouden en waar ze jou niet alleen als een moeder/mama zien. Maar hopelijk ook  als een gewaarde collega uiteraard.

Voor alle moeders die dit lezen en binnenkort ook weer aan het werk gaan; Geen zorgen!! Het komt helemaal goed..ook al vind je het nog eng! Vertel je baas gewoon eerlijk over jou situatie. Dat je misschien tegen sommige dingen aan kunt lopen en tijd nodig hebt om te wennen. En schroom(schaam) je nou niet om dat te doen, want anders kan hij er toch ook geen rekening mee houden?

Natuurlijk is ieder persoon anders,en heeft iemand anders hier misschien hellemaal geen problemen mee gehad. Maar mij heeft het echt wel goed gedaan,in mijn zelfvertrouwen, door het mijn baas eigenlijk direct vanaf het begin in te lichten over het feit dat ik inmiddels wel al een tijdje tussenuit ben geweest. En mijn manager heeft inmiddels best al wat geduld met me gehad hoor. Of met de meegaande flexibiliteit van zijn kant wanneer ik plots op het laatste moment geen oppas meer had die dag..

Ik had misschien wat minder geluk gehad als mijn manager niet op de hoogte was dat hij een terugkerende moeder in dienst had genomen!!