9 jaar geleden
Zonder haar is alles anders
Vorig jaar was ze er net nog bij, al was ze erg ziek. Ze was de allerliefste oma, mijn moeder. En we missen haar enorm sinds januari.
Het hele jaar beleven we al 'eerste keren zonder haar'. Verjaardagen waar zij voorheen altijd bij was en waar ze van genoot, zeker waar het onze kinderen betrof. Hoe gek was ze op hen! Niets was haar teveel als het om hen ging. Bijzondere dagen op de school van de kinderen, waar ze ongetwijfeld was komen kijken. En nu dan ook de eerste keer kerst en oud & nieuw zonder haar. We hebben de traditie om op Tweede Kerstdag te gourmetten. Ik zie haar nog zitten vorig jaar. Met mijn zoon en dochtertje had ik thuis menukaarten gemaakt. Figuurtjes gespat, letters gestempeld. We dekten de tafel die dag mooi. En omdat oma niet goed tegen al de bijbehorende geuren kon, deden we het voor haar anders dan normaal. Gourmetten zonder gourmetstel. Wel de lekkere hapjes, maar dan vooraf bereid in de keuken. Ze wilde toch ook iets doen bij de voorbereidingen, dus maakte zij het fruit klaar. En ze at nog aardig mee ook. Na de kerstdagen at ze vrijwel niet meer. En nu zijn we een jaar verder. Met opa gaan we gourmetten, op de ouderwetse manier. Natuurlijk halen we het lekkers op tijd in huis, het vlees en het ijstaartje voor toe liggen al in de vriezer. We maken het gezellig in opa's appartement waar hij nog maar enkele maanden woont. De kinderen zijn al aardig gewend aan het knopjes drukken om daar binnen te komen en weten precies dat de lift omhoog wel snel gaat, maar dat je eerder beneden bent wanneer je gaat lopen. Ze logeren regelmatig bij hem en zijn er kind aan huis, net als vroeger in mijn ouderlijk huis, waar opa en oma samen zo vaak op hen gepast hebben. En het wordt vast heel lekker en gezellig als we met elkaar gaan eten. Maar nooit meer zoals voorheen. Het gemis blijft. Soms zijn er dagen dat je wordt geleefd en je er iets minder bij stilstaat, maar juist deze dagen word je je er weer zo pijnlijk bewust van dat ze er niet meer bij is. Ik mis haar lach, haar stem, het knuffelen, haar geur, haar aanwezigheid bij alles. We mogen niet klagen, er zijn tenslotte ook mensen die deze dagen geen mens zien en wij hebben elkaar. En toch zou ik deze dagen het liefst voortaan overslaan...