Snap
  • Mama
  • jongens
  • Boy
  • Momlife
  • Gevoelig
  • onsverhaal
  • hoog

Zo ongelukkig....

Ik wil jullie voorstellen aan mijn beste maatje, mijn kleine man. Indy. Indy is een druk, creatief, super spontaan en gezellig mannetje van 10 jaar.Hij speelt hele dagen met zijn lego, autootjes, het keukentje van zijn zusje en is dol op StukTV. Indy is erg gevoelig. En dan heb ik het niet alleen over gevoelens maar ook over een merkje in zijn trui, spijkerbroeken die niet lekker zitten, haartjes, pluisjes, geurtjes etc.Maar Indy heeft ook een andere kant. Ik heb erg getwijfeld of ik er over zou vertellen omdat veel mensen hem niet begrijpen. Tijdens de zwangerschap van deze knapperd heb ik onder veel stress, spanning en verdriet gestaan. Toen Indy geboren werd leek alles goed te gaan, maar na twee weken werd ik met gierende banden naar het ziekenhuis gebracht. Operatie na operatie. Ik had een bloedvergiftiging en het desbetreffende ziekenhuis kreeg het niet voor elkaar om de juiste stappen te ondernemen.. Het is een spannende strijd geweest die ik gelukkig heb gewonnen.. 6 maanden na de geboorte van Indy zijn zijn vader en ik uit elkaar gegaan. En na enkele jaren verhuisd  om daar opnieuw te kunnen beginnen, dichtbij familie en mijn werk. Indy was toen 3 jaar. Het ging goed. Maar Indy werd steeds vaker extreem bang, had driftbuien en was vaak erg verdrietig. Door middel van therapie hebben we hem hierbij weten te helpen.2016: De geboorte van Carmen. Ik werd afgevoerd met een ambulance en hij bleef angstig achter samen met zijn zus en de oppas. Als ik terug denk aan dat beeld schieten de tranen in mijn ogen en het intense gevoel van onmacht blijf ik voelen..Voor hem een een drama. Want mama, ik zou toch een lief zusje krijgen? Slingers in huis? Een feestje? En beschuit met muisjes? Maar iedereen is bang, jij bent in het ziekenhuis en Carmen gaat dood.... 

Deze angst is tot op de dag van vandaag voelbaar. Vooral omdat Carmen nog erg vaak in het ziekenhuis ligt en die momenten te spannend zijn voor hem. De structuur in huis valt helemaal weg en dat vraagt veel van hem. Van ons allemaal trouwens. Op school gaat het steeds lastiger. We hebben een onderzoek op school laten doen. Waar uit is gekomen dat hij, mede door al het verdriet en de trauma's, lager dan gemiddeld scoort op de IQ Test. Daarnaast heeft hij een extreem laag zelf beeld en is hij hoog sensitief.Dit maakt hem zo onzeker. Hij vind zichzelf dom, en niet leuk. 'Heel soms ben ik blij he mam? Maar heel vaak voel ik me zo verdrietig.. ' Indy zit in groep 6 en is 10 jaar. Hij speelt en denkt als een geweldig kind van ongeveer 8 jaar. 

Ondertussen blijven we maar aan hem trekken. Op school, thuis... Regeltjes, betere prestaties.. Terwijl ik soms denk: Laat hem met rust. Hij loopt op zijn tenen en is overspannen. Het doet me zoveel pijn om hem zo te zien. Ik help hem zijn talenten te ontwikkelen ipv zijn angsten te bevestigen.. Hij kan dansen als de beste, hij heeft een geweldig gevoel voor humor, hij is sociaal en ontzettend creatief! Het is voor hem soms zo lastig om dat juist te laten zien, omdat hij bang is dat kinderen hem niet goed genoeg vinden. Thuis resulteert dat in schreeuwen, huilen, dingen kapot maken. De onzekerheid vreet hem op.Binnenkort gaan we weer van start met speltherapie en extra begeleiding op school. Hopelijk voelt hij zich hierdoor rustiger.

Ik zou het van de daken willen schreeuwen: Wees niet bang om te laten zien wie je bent! Je bent perfect, je bent mooi, je bent de beste!

4 jaar geleden

Het verhaal doet mij denken aan een posttraumatische stress stoornis. Door het verhoogde niveau van stresshormonen in zijn systeem staat hij continu 'aan' en is hij in een verhoogde staat van paraatheid. Kinderen hebben vaak niet de woorden om dit gevoel te beschrijven, ze weten natuurlijk ook niet beter wanneer het van jongs af aan zo is. Wacht niet te lang met behandeling hiervan en het moet ook zeker niet gebagatelliseerd worden, het doormaken van stressvolle gebeurtenissen in de jeugd kan een leven lang doorwerken. https://www.ted.com/talks/nadine_burke_harris_how_childhood_trauma_affects_health_across_a_lifetime?language=en Behandelaren gespecialiseerd in Infant Mental Health kunnen hierbij helpen.

4 jaar geleden

Wat herken ik het laatste deel van je verhaal over je zoontje. Mijn oudste zoon is net zo. Als ik het lees denk ik wow gaat dit over mijn kind. Hij gaat binnenkort starten met speltherapie. Ik hoop zo dat dit werkt. Ook hij vind zichzelf niets waard en resulteert in ongewenst gedrag.. Maakt voor hem ook niet makkelijker dat zijn vader en ik uit elkaar zijn.

4 jaar geleden

Hopelijk brengt het rust in jullie leven. Check gerust vrijblijvend wat ze voor jullie zou kunnen betekenen. ?

4 jaar geleden

Mijn dochter hier precies het zelfde, wij hebben ook hulp gehad. Maar op een hele andere wijze. Waar je wel open voor moet staan. Misschien heb je er wat aan. Je kan iig altijd een vrijblijvend gesprek aangaan. Neem een kijkje op de internet pagina van bianca benazir. Nu is alles rustig en mijn dochter is helemaal zich zelf. K zie dat je heel veel tips krijgt. En anders zijn mag. Heel veel geluk met elkaar