Snap
  • Mama

Zo hoort het niet te gaan (deel 6)

Ons kleine meisje is geboren. Lief, klein, sterk en ook zo kwetsbaar!

Ik naar de couveuse in en denk jeetje! Daar moet ik voor gaan zorgen! Slangetje hier slangetje daar.. beademing allemaal piepen ik raak ik paniek! Zorgen dat haar niks gebeurt! Dat ze veilig is! Dat ze gezond word en blijft! Wat ben ik voor een moeder?! Ik ben er al niet in geslaagd haar veilig en gezond in mijn buik te houden! Laat staan erbuiten! Ik heb helemaal geen moeder gevoel denk ik! Die is niet van mij! Ik kan dat niet!!! 

Ons meisje onder ik boven op de afdeling ver van elkaar verwijderd! Zodra ik op mijn kamer kom komen mijn vader zijn vriendin, mijn zus en vriend en mijn moeder vrolijk naar binnen stappen. 

Van harte gefeliciteerd mama! Zegt mijn vader vrolijk. proficiat?! Waar dan wel niet mee? Dat ik mijn kind niet langer kon beschremen? Ik glimlach vaag naar hem. We kunnen bij haar zegt mijn vriend allemaal samen mag vandaag nog daarna maar twee per keer. Nee ga maar ik ben moe! En ik moet nog mensen bellen gaan jullie maar! 

S avonds ga ik wel nog even en ze word bij me gelegd. Een warmte gaat over mij heen. Wij gaan dit samen doen fluister ik in haar oren wij gaan dit doen! 

Na tweedagen word er gesproken over overplaatsing. Dit gaat de dag erna gebeuren! We mogen dichter naar huis! Ze mag s avonds van de beademing! Ze doet het super goed! Zal het zo goed blijven gaan?

6 jaar geleden

Wauw wat heftig. Ik hoop dat alles goed blijft gaan.